‘De voorzitters in de regering-De Croo zijn 24/7 met hun eigen partij bezig’

Terwijl premier Alexander De Croo helemaal verdwenen lijkt, nemen de partijvoorzitters het over. Of dat proberen ze toch, schrijft Peter Casteels. ‘Bij de miniemste beweging binnen de regering-De Croo openen ze het vuur.’

Herinnert u zich nog de junta van de partijvoorzitters? Ik niet, of ik was er in ieder geval niet bij. Ik ken enkel het cliché uit Wetstraatanalyses, over de partijvoorzitters die het land en de regering in hun greep houden. Ze deden het met Leo Tindemans, en eigenlijk doen ze het altijd. Zo werkt de Belgische particratie, klaar.

Maar vandaag lijkt die junta nog het meest op een Mexicaans leger.

Het stond dit weekend in een klein hoekje van De Standaard, overgenomen uit Le Soir. PS-voorzitter Paul Magnette wil het openbaar vervoer gratis maken voor iedereen. Alleen al de NMBS zou dat 700 miljoen euro kosten, maar voor de gelegenheid van een congres over ecosocialisme had Magnette daar snel-snel een berekening bij gemaakt die ons moest laten geloven dat er ook al een beginnetje van een financiering was. Niettemin: op een moment dat de regering-De Croo weer ietwat grip probeert te krijgen op haar begroting, en net nadat Thomas Dermine (PS) 600 miljoen euro had gevraagd voor Wallonië, had het iets van een loze aanvalskreet.

Voorlopig hangt er nog wel een zekere ernst rond alles wat Paul Magnette zegt – het heeft misschien te maken met zijn professorale voorkomen.

Voor MR-collega en showboot Georges-Louis Bouchez is dat al even geleden. Met het tempo waarin hij tweet en interviews geeft is het erg lastig om alles wat hij zegt te laten doordringen (de kortingen voor voetballerslonen verdedigen, echt waar?) voordat er alweer een nieuw offensief volgt. Het zou me verbazen als zelfs de MR-ministers in de regering-De Croo alles kunnen bijhouden wat Bouchez afkondigt, laat staan dat ze het zich tijdens de ministerraad nog herinneren.

Zijn liberale collega van Open VLD, Egbert Lachaert, heeft dan weer de handen vol om alle voorstellen van de PS op Twitter van commentaar te voorzien. Het steunfonds van Dermine voor de overstromingen? Het is de eigen schuld van de Walen. Het voorstel van Pierre-Yves Dermagne om mensen die vrijwillig ontslag geven ook een uitkering te gunnen? Radicaal tegen, uiteraard.

De bizarste tussenkomst kwam vorige week van Vooruit-voorzitter Conner Rousseau in De Morgen. Op de voorpagina van de dinsdagkrant vroeg hij Alexander De Croo dringend om een thematische ministerraad over het klimaat bij elkaar te roepen. Er hing ook nog een proefballonnetje aan over de in zijn ogen overdreven subsidies voor professionele diesel, maar voorts was het echt enkel dat: oproepen tot een vergadering, terwijl de regering bezig is klimaatvoorstellen uit te werken.

De groenen zullen tot het plezier van Rousseau van hun stoel zijn gevallen toen ze erover lazen, en hij is er toch maar weer mee tot op een voorpagina geraakt, maar als bijdrage aan het klimaatdebat is het wel héél magertjes.

Terwijl iedereen zich dood schrok telkens als Bart De Wever tijdens de regering-Michel in een interview iets zei wat niet in het regeerakkoord stond, om zijn eigen partij wat profiel te geven, zijn de meeste voorzitters (zou Meyrem Almaci een deugddoende vakantie hebben gehad?) daar onder Alexander De Croo 24/7 mee bezig.

Denken ze aan te voelen dat hun kiezers even genoeg hebben van alle stemmingmakerij, of willen ze zelf even uitpuffen? Dan gaan ze toch gewoon een keertje lunchen met elkaar, en zorgen ze ervoor dat iedereen erover moet lezen in de kranten. Vervolgens hernemen ze hun posities achter hun smartphones.

Bij de miniemste beweging binnen de regering-De Croo openen ze het vuur. Alexander De Croo is niet zo heel veel beter af dan Leo Tindemans, en voorlopig kijkt hij enkel lijdzaam toe.