Na MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez heeft ook Ecolo-covoorzitter Jean-Marc Nollet zich bij de versoepelingsbrigade gevoegd. ‘Dat is geen cadeau voor de regering.’
We zijn het stilaan gewend dat MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez het coronabeleid van de federale regering in twijfel trekt. Opvallend is dat nu ook Jean-Marc Nollet, covoorzitter van Ecolo, zich als dissident binnen de meerderheid manifesteert. Zijn bekentenis, vorige week in een radiointerview, dat hij de bubbelregels niet strikt naleeft, deed in de Wetstraat veel stof opwaaien. Zelfs Groen-voorzitster Meyrem Almaci zag zich genoopt tot een afkeurende reactie, maar haar Franstalige geestesgenoot nam geen gas terug. Maandag legde Nollet in Le Soir nog eens omstandig uit waarom de eenpersoonsbubbel onzin is, en waarom het ook voor politici van meerderheidspartijen noodzakelijk is om coronamaatregelen kritisch te evalueren.
De indruk leeft hier dat het hele coronabeleid door Vlamingen wordt uitgestippeld.
Martin Buxant, politiek journalist
‘Dat is geen cadeau voor de regering-De Croo’, zegt Martin Buxant, politiek journalist bij nieuwszender LN24. ‘Het illustreert andermaal hoe moeilijk het regeren is met een coalitie van zeven partijen, waarvan sommige op belangrijke domeinen diametraal tegenovergestelde visies hebben. Toch zie ik geen direct gevaar voor de stabiliteit van de regering. Van nieuwe verkiezingen zouden alleen de extreme partijen beter worden.’
Waarom komt de dissidentie vooral uit Franstalige hoek? ‘Ik wil niet in stereotypen vervallen, zoals de volgzame Vlaming versus de Waalse individualist’, zegt Buxant. ‘Maar het is een feit dat er hier veel meer debat is over de coronamaatregelen. In de media komen verschillende meningen aan bod, ook die van kritische virologen en epidemiologen, of van experts die erop wijzen dat het beleid ook naar de mentale gezondheid moet kijken en niet alleen naar de besmettingscijfers.’
Toch blijft het een raadsel. Het virus respecteert geen taalgrenzen. Waarom dan vallen noodzakelijke maatregelen moeilijker in de regio van Samber en Maas? ‘Er zit een communautaire angel aan’, zegt Buxant. ‘De indruk leeft hier dat het hele coronabeleid door Vlamingen wordt uitgestippeld. Bij de virologen zetten Erika Vlieghe en Marc Van Ranst de toon, maar het is vooral minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (SP.A) die de beeldvorming bepaalt. In Vlaanderen heeft hij een ijzersterke reputatie, maar Franstalig België leert hem nu pas kennen als een erg principiële maar ook kille politicus. Vandenbroucke komt erg weinig in de Franstalige media, we hebben hem zelf met LN24 al meermaals tevergeefs aan de mouw getrokken.’
Een ideale schietschijf dus voor Franstalige politici, ook binnen de meerderheid. ‘Uiteraard is er opportunisme mee gemoeid’, zegt Buxant. ‘Nollet en Bouchez weten perfect dat ze met hun kritiek scoren bij hun achterban.’
