Waarom u beter twee keer nadenkt voor u op YouTube opzoekt hoe u een ei pocheert.
Weet u nog, die ene middag dat u op YouTube zocht naar een video die u zou uitleggen hoe men het best een ei pocheert? En hoe u toen in de rechter zijbalk zin kreeg in ‘ eggs benedict’? En dat u zich daarna begon af te vragen hoe Jamie Oliver nu precies zijn eieren pocheert? Waarna u prompt doorklikte om te zien of Gordon Ramsey dat op dezelfde wijze deed? En Gordon u vervolgens uitlegde wat nu precies de ‘ultimate steak sandwich’ is? Weet u het nog?
De kans is groot dat u die middag vergeten bent. De kans is zelfs groot dat u nog steeds geen ei gepocheerd hebt. Maar YouTube herinnert zich die middag nog wel.
In de podcast Rabbit Hole van The New York Times gaat columnist Kevin Roose op zoek naar hoe onze dagelijkse virtuele activiteiten een impact hebben op onze ‘analoge’ levens. Van ‘ Gamergate‘ tot QAnon en pedofilienetwerken in kelders van pizzeria’s tot hoe de Zweedse PewDiePie onrechtstreeks te maken had met het bloedbad in twee moskeeën in Christchurch, Nieuw-Zeeland: de konijnenpijp gaat diep. Indien de vorige zin weinig tot geen steek hield voor u, raad ik u met urgentie aan de acht afleveringen van Rabbit Hole te beluisteren.
De podcast ‘Rabbit Hole’ belicht de successen en de meest ‘epic fails’ van ons wereldwijde web.
Zonder een zweem van sensatiebelustheid gaan de makers van de podcast in gesprek met de ceo’s, programmeurs en vloggers die ons internet vormgeven en belichten ze de successen en de meest ‘ epic fails’ van ons wereldwijde web. Zo zoomen de eerste drie afleveringen in op Caleb Cain, een jongeman die radicaliseerde onder invloed van conservatieve alt-right video’s op YouTube. Een van de grootste factoren in de radicalisering van Caleb ligt volgens Rabbit Hole bij het algoritme dat YouTube hanteert voor zijn aanbevelingen. Dat algoritme focust zich op het maximaliseren van de kijktijd en het aanreiken van video’s die lijken op die welke u net hebt bekeken. In het geval van schattige kattenvideo’s is dat aangenaam en wenselijk, in het geval van politiek beladen haatvideo’s not so much. Toen Gaston Planté in 1859 de eerste oplaadbare batterij uitvond, volgens een systeem dat nog steeds gebruikt wordt in autobatterijen, had hij ook niet voorzien dat autobatterijen gebruikt kunnen worden als foltertuig.
Achter het banale schuilt vaak het complexe. Complexiteit is bijna vanzelfsprekend geworden. Wat vanzelfsprekend is, oogt onschuldig. En voor u het weet, volgt u witte konijnen, terwijl u eigenlijk gewoon een ei wilt leren pocheren.
Een zomer lang neemt schrijver-acteur Rashif El Kaoui de cultuurcolumn over van Peter Casteels.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
