Ewald Pironet

‘Dat het topvoetbal zulke fiscale voordelen krijgt, valt steeds moeilijker uit te leggen’

Het topvoetbal geniet een fiscaal en parafiscaal voordelige regeling in ons land. De regering-De Croo wil daar wat aan doen.

Hapt u even naar adem: ‘De regering hervormt de huidige fiscale en parafiscale voordelen van beroepssporters en sportclubs met het oog op meer billijkheid, waarbij gegarandeerd wordt dat iedereen een eerlijke bijdrage levert, afhankelijk van de draagkracht van de sport’, zo staat in het regeerakkoord van de regering-De Croo. Minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) en zijn collega van Sociale Zaken Frank Vandenbroucke (Vooruit) werken aan voorstellen om een eind te maken aan de fiscale voordelen die sporters en hun clubs al jaren genieten. Maar niet alle coalitiepartners zijn daarvoor te vinden.

Het zijn vooral de topvoetballers en hun clubs die in ons land fiscale en parafiscale cadeaus krijgen, waarbij de schatkist in totaal 200 miljoen euro misloopt. Het gemiddelde brutosalaris van een profvoetballer in België bedroeg in het seizoen 2019-2020 249.000 euro per jaar. Bij de vijf topclubs in ons land (Club Brugge, Anderlecht, Standard, Genk, Gent) liep dat op tot gemiddeld 385.000 euro. Het belastingvoordeel waarvan ze profiteren valt nog mee: volgens de Hoge Raad van Financiën heeft een sporter tussen 16 en 26 jaar een belastingvoordeel van 6723 euro als zijn bruto belastbaar inkomen meer dan 65.360 euro bedraagt. Is hij meer dan 26 jaar oud, dan gaat het over 3412 euro voordeel als het inkomen boven 85.430 euro ligt.

Dat het topvoetbal zulke fiscale voordelen krijgt, valt steeds moeilijker uit te leggen.

Veel meer voordeel halen de goedbetaalde sporters uit de lage sociale bijdragen die ze betalen. Hun sociale bijdrage wordt berekend op een fictief bruto maandloon van maximaal 2352 euro, in plaats van op hun reële loon. Dat wil zeggen dat de RSZ-bijdrage van een sporter maximaal 895,5 euro per maand bedraagt, ongeacht hoeveel hij verdient. Een topvoetballer draagt dus veel minder bij aan onze sociale zekerheid dan een arbeider of verpleegkundige.

Bovendien genieten de clubs een mooi financieel voordeel: ze hoeven 80 procent van de geïnde bedrijfsvoorheffing niet door te storten aan de schatkist. Dat roept steeds meer vragen op, zeker nadat de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) met Operatie Zero een onderzoek is begonnen naar belastingontduiking in het profvoetbal. Het blijkt dat er heel wat fictieve vennootschappen in het buitenland in het spel zijn, waarlangs commissies werden betaald om de fiscus om de tuin te leiden. Er werden valselijk lage transferbedragen geboekt, terwijl het verschil in het zwart werd verdeeld. Tientallen onderzoeken zijn ondertussen opgestart naar clubs, makelaars en spelers.

Straks starten de begrotingsbesprekingen. De regering-De Croo kan die niet blijven uitstellen, want Europa verwacht tegen 15 oktober een ontwerpbegroting. Van de ministers Van Peteghem en Vandenbroucke wordt verwacht dat ze dan met voorstellen komen om wat te doen aan de voordelige regelingen voor sporters en hun clubs. Of ze de fiscale en parafiscale voordelen zullen aanpakken? Misschien een beetje. Veel wordt er niet van verwacht, maar dat belette partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez van de MR niet om elke verandering bij voorbaat af te blokken. ‘Onze voetbalclubs hebben zware inkomstenverliezen geleden door de coronacrisis’, zei de voorzitter van amateurclub Francs Borains in zakenkrant De Tijd. ‘Alleen sterke clubs konden zich handhaven door inkomende transfers, veel andere vechten voor hun overleven. Als de overheid nu, vlak na corona, nog eens aan hun centen gaat zitten, helpen we het Belgische voetbal om zeep.’

Topvoetbal draait om geld, veel geld en heeft geleid tot ‘gigantisme’, zoals Geert Noels (Econopolis) in zijn gelijknamige boek betoogt. Dat is zo in Europa, waar astronomische spelerslonen worden betaald, terwijl clubs de schulden opstapelen. Dat is ook zo in ons land, waar eveneens veel clubs boven hun stand leven. Waar Marc Coucke KV Oostende inruilt voor RSC Anderlecht, net zoals hij andere bedrijven verpatst. Waar clubs hengelen naar buitenlandse investeerders. Waar spelers goedkoop in de etalage worden gestald en het verhandelen van voetballers uitgroeide tot een lucratieve business die sommigen bestempelen als moderne mensenhandel.

Dat die economische sector zulke (para)fiscale voordelen krijgt, valt steeds moeilijker uit te leggen. De regering-De Croo nam zich dan ook voor om daar iets aan te doen. De komende weken moet blijken of ze de belofte uit het regeerakkoord nakomt. Het is meteen een lakmoesproef om te zien of de regering-De Croo nog in staat is om iets te beslissen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content