Chef-kok Wim Ballieu: ‘Zonder zinvol werk kunnen we nooit echt gelukkig worden’

Wim Ballieu is kok en ondernemer. Zijn restaurantconcept Balls&Glory werd bekroond met de Mercurius-handelsprijs. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 25 minuten en 11 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Voedselverspilling maakt me boos: zowat de helft van wat we wereldwijd produceren, belandt in de vuilnisbak.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Ik ben een voorstander van het basisloon, omdat we daarmee een soort rust zouden creëren in onze economie. Maar ik geloof ook dat we zonder zinvol werk nooit echt gelukkig kunnen worden.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik ontdekt heb wat ik niet kan. Heel lang hetzelfde doen, is bijvoorbeeld niet mijn sterkste kant.

Toen een meisje me ooit een knappe jongen noemde, kwam de reactie van haar vriend hard aan: “Ik wist niet dat jij op chubby viel.”

Wat is uw grootste mislukking?

Toen ik zes jaar geleden mijn cateringbedrijf verkocht, had ik verschillende ideeën. Uiteindelijk is het Balls&Glory geworden, maar ik wilde ook graag een opleidingscentrum voor sociale restaurants opstarten. Jammer dat dat nooit is gelukt.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Af en toe denk ik eraan om een paar jaar in Nederland te gaan wonen, om mijn horizon te verruimen. In een land met een vreemde taal zou ik vereenzamen, want ik heb geen talenknobbel.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Bij mijn grootmoeder mocht ik meehelpen bij het slachten van een varken. Misschien romantiseer ik dat nu, maar in mijn herinnering had dat iets sacraals.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik ben een fervent aanhanger van niet-gebotteld water. En ik probeer mijn auto zo veel mogelijk te laten staan.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Dat ze mij ‘de Jeroen Meus van de Aldi’ noemen, kan ik relativeren. Maar toen een meisje me ooit een knappe jongen noemde, kwam de reactie van haar vriend hard aan: ‘Ik wist niet dat jij op chubby viel.’

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Bij mijn ouders heb ik een paard staan, en daar vertel ik heel mijn leven aan.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Mijn allereerste interview was voor Dag Allemaal. Ik heb toen niet gevraagd om dat stuk vooraf te mogen nalezen. Bleek dat ze er de kop ‘Eenzame jeugd’ boven hadden gezet. Na de publicatie vond ik mijn moeder in tranen.

Ik ben niet zo goed in nuanceren, maar ik probeer eraan te werken.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

De geschiedenis herhaalt zich wel. En misschien zijn de pamfletten van toen wel de Facebook-posts van vandaag. Maar ik zie ook veel positieve evoluties. In ons restaurant in Brussel werken twee vluchtelingen: dankzij hen zie ik veel zaken door een andere bril.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Natuur en een gedachte in de leegte van een vierkant van Roger Raveel. Het past bij mijn filosofie om de zaken uit te puren.

Waarover zou u meer willen weten?

Over de geschiedenis van eten.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Rond de 500 euro.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Begrijpen dat je ze nooit helemaal kunt doorgronden. Voor een analytisch mens als ik is dat niet eenvoudig. Maar ik besef ook dat de liefde een puzzel moet blijven, anders is het niet leuk meer.

Vindt u seks overschat?

Nee. Maar ook niet onderschat.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ongeveer een week. Maar het gebeurt te weinig dat we ook een goed gesprek voeren. Ik vrees dat dat niet in onze West-Vlaamse aard zit, maar ik werk eraan.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik zeg al jaren: ‘Maandag ga ik aan crossfit doen.’ Maar het komt er nooit van.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Ik kan niet goed tegen onrecht, dus waarschijnlijk zou ik blijven. Waarna ik door mijn klungeligheid snel zou sneuvelen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat zwart-wit niet bestaat. Ik ben niet zo goed in nuanceren, maar ik probeer eraan te werken.