Celia Groothedde (Groen): ‘Ik geloof niet dat je als mens alleen het klimaat kunt redden’

Celia Groothedde is auteur en Vlaams Parlementslid voor Groen. Maar hoe is zij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had zij 29 minuten en 39 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat het Vlaams Mensenrechteninstituut er toch komt, ondanks alle negatieve adviezen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Luisteren naar experts. Recent zag ik de film Don’t Look Up, die ons nog maar eens herinnert aan een van de grootste crisissen waar we met deze planeet voor staan. Nu is het echt tijd voor actie.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik ondanks mijn niet zo makkelijke parcours ben blijven rechtstaan. Maar ik zie mezelf toch vooral als een ‘groepsinspanning’. Zoals elk mens dat is.

Wat is uw grootste mislukking?

Het falen van mijn huwelijk.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Mijn ex-man wilde graag naar China, maar de schendingen van de mensenrechten zaten me dwars. En ooit woonde ik een jaar in Berlijn, waar het heel fijn toeven was. Maar ik ben zeer gehecht aan mijn thuisstad Brussel, de meest kosmopolitische democratische stad ter wereld.

Welke jeugdherinnering koestert u het meest?

Als tiener ben ik van huis weggelopen. Beslissen wat ik zou meenemen was een heel existentiële keuze. Het werden enkele knuffels, die alles met mij meemaakten en me nog altijd erg dierbaar zijn.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik eet nauwelijks vlees, vermijd het vliegtuig zo veel mogelijk en maak gebruik van het prima openbaar vervoer in Brussel. Maar ik geloof niet dat je als mens alleen het klimaat kunt redden. We moeten samen het systeem en de regels veranderen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Tijdens het debat over de abortuswet zei iemand op sociale media dat ik beter zelf geaborteerd was. Dat kwam heel hard aan. Toen ik geboren werd, vonden veel mensen dat ik er beter niet was geweest.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Nee, ik heb er geen.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

De beslissing om niet voor een derde kindje te gaan.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Er zijn bepaalde parallellen. Het wantrouwen dat wordt opgestookt tegen de rechtsstaat, universiteiten en overheidsinstellingen. En het zwartmaken van bepaalde bevolkingsgroepen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Kiezen is onmogelijk: ik heb de bibliotheek leeg gelezen, ging met een studententarief naar de opera en ik verslind nog altijd allerlei vormen van kunst. Voor een kind dat uit armoede komt, is kunst een blik op de wereld. Het toont wat je met geld kunt kopen: schoonheid, rust en veiligheid.

Waarover zou u meer willen weten?

In het groot: de zin van het leven. In het klein: de diepste dromen en gevoelens van mijn grootmoeder, die vanaf haar 12e in de fabriek werkte en later acht kinderen grootbracht.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ik houd niet van liefdadigheid, wel van solidariteit. Zelf ben ik groot geworden dankzij kindergeld, een sociale woning en de ziekteverzekering. Allemaal belastinggeld. Dat is een veel eerlijker systeem dan geld geven aan de meest fotogenieke arme.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Dat ze onvermijdelijk eindigt.

Vindt u seks overschat?

Nee.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Met kerst bezochten we mijn stiefmama in Nederland. Door covid was dat veel te lang geleden.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Eigenlijk niet.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Als mijn kinderen in gevaar zouden zijn. Anders wellicht niet.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Bemin de ander zoals jezelf. En besef dat je heel weinig weet.