Caroline Gennez (SP.A): ‘Wat Bart Somers zegt, spoort niet altijd met de werkelijkheid’

Caroline Gennez: 'De verdeel-en-heersstrategie van Bart Somers geeft hem een monopolie op informatie en ervaring.' © Franky Verdickt
Simon Demeulemeester

Met haar SP.A moet Caroline Gennez oppositie voeren tegen ‘de beste burgemeester van de wereld’. Dat valt niet altijd mee.

Het zou dwaas zijn om te ontkennen dat er de afgelopen twintig jaar in Mechelen grote sprongen voorwaarts zijn gemaakt, zegt Caroline Gennez. ‘Er is fors geïnvesteerd in patrimonium, infrastructuur, netheid en de heraanleg van straten en pleinen – dat gebeurde overigens ook al toen wij nog aan het bestuur deelnamen. Hetzelfde geldt voor het politiekorps, een stokpaardje van de burgemeester.’ Maar de SP.A-lijsttrekker ziet ook problemen: ‘De coalitie van de Stadslijst (Open VLD, Groen, CD&V en onafhankelijken, nvdr.) en de N-VA slaagt niet in om op een sociale en duurzame manier te investeren in mensen, mobiliteit en dienstverlening.’

Hoe vertaalt zich dat tekort in de praktijk?

Caroline Gennez: Dat zien we elke week, tijdens onze huisbezoeken. In Mechelen leven 16.000 mensen die moeilijk rondkomen. 15 procent heeft schulden, en dat percentage stijgt jaar na jaar. Vooral alleenstaanden, senioren en mensen met modale en lagere inkomens hebben het moeilijk om het hoofd boven water te houden.

Dat heeft veel te maken met de woningen, die voor veel mensen onbetaalbaar worden. In 10 jaar tijd zijn appartementen gemiddeld 100.000 euro duurder geworden. Huurders betalen hier 10 procent meer dan gemiddeld in Vlaanderen. 2800 gezinnen wachten op een sociale woning. En de rusthuisfactuur is in vier jaar tijd van 1500 euro naar bijna 1900 euro gestegen: 400 euro, dat is voor veel mensen het verschil tussen rondkomen of moeten bedelen bij kinderen en kleinkinderen.

Na achttien jaar is de burgemeester er nog altijd niet in geslaagd om zijn politiekorps een afspiegeling van de stad te laten zijn

Daarbovenop komen facturen zoals de forfaitaire afvaltaks van 54 euro. Dat een ‘sociale en ecologische’ partij als Groen dat allemaal toelaat, begrijp ik niet. Zo’n forfaitaire taks is sociaal onrechtvaardig en niet duurzaam – een grote vervuiler betaalt evenveel als wie groen leeft. Wat doet Groen dus in dat bestuur?

Bart Somers vertelde ons dat Mechelen als enige centrumstad de kinderarmoede heeft doen dalen.

Gennez: Dat klopt niet. Sinds 2016 ligt het aantal kinderen dat opgroeit in armoede opnieuw boven de 12 procent. Het bestuur bouwt af wat structureel is en vervangt het door projecten. Daar kun je prijzen mee winnen, maar opnieuw: het is niet duurzaam. Het is eerder liefdadigheid.

Volgens de Stadsmonitor is het vertrouwen in het bestuur, met 52 procent, nergens groter dan in Mechelen.

Gennez: Dat is een mooie score, maar het is wel relatief als je bedenkt dat deze coalitie 75 procent van de stemmen belichaamt.

Bart Somers wordt tot ver buiten de stads- en zelfs landsgrenzen geprezen om zijn verbindende verhaal. Daar kunt u onmogelijk oppositie tegen voeren, toch?

Gennez: Het is een goed verhaal, en Bart Somers kan het bovendien goed vertellen. Maar ik wil er wel twee kanttekeningen bij maken. Met evenveel aplomb sprak Somers vroeger over ‘kutmarokkaantjes’, ‘vreemden’ en ‘krapuul’. En ten tweede: zijn stevig bijgestelde discours spoort niet altijd met de werkelijkheid.

Een tekenend voorbeeld daarvan: de OCMW-voorzitter, Somers’ partijgenoot Koen Anciaux, heeft zich mordicus verzet tegen het aanbieden van halalmaaltijden in de rusthuizen. En begin deze maand nog was er de weigering van schepen Marc Hendrickx (N-VA) om een koppel te trouwen waarvan de vrouw hem geen hand gaf. En het pijnlijkste: na achttien jaar is de burgemeester er nog altijd niet in geslaagd om zijn politiekorps ook maar een beetje een afspiegeling van de stad te laten zijn.

Wat wordt de inzet van de komende verkiezingen?

Gennez: Somers’ burgemeesterschap zal dat niet zijn – hij zit gebeiteld. Onder meer door de afgelopen drie zittingstermijnen telkens van coalitiepartner te veranderen, en door overlopers te rekruteren. Die verdeel-en-heersstrategie werkt voor hem. Het geeft hem een monopolie op informatie en ervaring. Dé vraag is: willen hij en Groen verder met de N-VA, of durven ze te kiezen voor een werkelijk progressieve coalitie – met de SP.A.

Waarom zou de burgemeester voor uw partij moeten kiezen?

Gennez: Als hij zijn verbindende en progressieve discours ook échtnaar de werkelijkheid wil vertalen, zal dat de logische keuze zijn. Alleen dan zal wonen weer betaalbaar worden voor elke Mechelaar, en zal het evenwicht hersteld worden tussen investeren in stenen en politie enerzijds en in mensen en dienstverlening anderzijds.

ONDER DE SINT-ROMBOUTSKATHEDRAAL

Wijzerplaat

Mechelen, niet gepolariseerd? Wie de plaatselijke actualiteit goed heeft gevolgd, weet beter. Eind 2014 werd er een referendum georganiseerd over de vraag of de stad de tijdens Wereldoorlog I gesneuvelde wijzerplaten van de Sint-Romboutstoren in ere moest herstellen. De kwestie verdeelde er in twee kampen. Het eerste, aangevoerd door onder anderen journalist Yves Desmet en radiomaker Pat Donnez, pleitte voor het behoud van een toren zonder wijzerplaten, ‘een tijdloos monument dat, anders dan wij, geen slaaf mag worden van de tijd’. Het tweede, aangevoerd door onder onder anderen televisiemaker Mark Uytterhoeven, argumenteerde dat Mechelen na restauratie over ‘de grootste torenklok van Europa’ zou beschikken. Na een bitsige ideeënstrijd trokken ongeveer 6000 Mechelaars naar de stembus. 54 procent stemde tegen de reconstructie.


Groen-tje

Nog polarisering uit de oude doos. Toen Groen-kopstuk Kristof Calvo in 2013 voorzitter van de vzw Mechelse Feesten was, werd zijn beleid door vrijwilligers bij die vzw omschreven als ‘een vernietigende aardschok’. In een kwade open brief, waarin tot een boycot van de Mechelse Feesten werd opgeroepen, noemden ze hem een ‘Groen-tje, net de korte broek ontgroeid’. ‘Als Calvo het allemaal beter weet, dat hij het zelf doet’, besloten enkele vrijwilligers. ‘Ik heb er geen probleem mee als iemand assertief is’, reageerde de politicus. ‘Al wordt het soms ronduit onbeleefd.’


Actrice/zanger

Tine Van den Brande, ook bekend als actrice, en Bert Delanoeije hebben oppositiepartij SP.A verlaten om zich aan te sluiten bij Groen. Zo komen ze op de Stadslijst van burgemeester Bart Somers te staan. In de gemeenteraad worden ze opgevolgd door Indrani Muyldermans en Patrick Riguelle. Die laatste is vooral bekend als muzikant, onder meer als de zanger-gitarist van De Laatste Showband en de folkband Kadril. In 2012 stond Riguelle ook al op de socialistische lijst, maar raakte hij niet verkozen.

Partner Content