Bert Kruismans: ‘Als er bij RTL al politieke correctheid zou heersen, dan zeker geen linkse’

De schorsing van RTL-polemiste Emmanuelle Praet heeft niets met politieke correctheid te maken, zegt komiek Bert Kruismans.

‘Alle taksen die u betaalt zijn milieuheffingen. Denk de volgende keer dus na op wie u stemt.’ Dat zei opiniemaakster Emmanuelle Praet in het RTL-debatprogramma C’estpas tous les jours dimanche tegen enkele ‘gele hesjes’ in de studio. Franse en Waalse gele hesjes protesteren al weken tegen de hoge brandstofprijzen. Praet adviseerde hen niet voor Ecolo te stemmen. Een ‘ernstige fout’, aldus de RTL-directie, die meedeelde dat Praet tot nader order niet meer welkom is in haar studio’s. Komiek Bert Kruismans, geregeld zelf te gast in Franstalige praatprogramma’s en kenner van het zuidelijke landsdeel, trekt een wenkbrauw op. Omdat de uitspraak van Praet ‘oninteressant en zelfs een beetje dom was’, maar ook om het paniekvoetbal van RTL. ‘Ik was zondag in Wallonië. Niemand had het erover. Dit is een storm in een glas water. In Franstalig België debatteren ze altijd scherper dan bij ons. Bovendien is Praet al lang polémiste en doet ze vaak forse uitspraken.’

Dit is een storm in een glas water.

Commentatoren maken weleens gewag van een grotere pensée unique aan Franstalige kant. Kruismans wuift dat weg. ‘Praet heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat ze niet links is. Dat was vroeger nooit een probleem. En als er bij RTL al politieke correctheid zou heersen, dan zeker geen linkse. Dat is de zender van de vrije ondernemers, veel volkser ook dan de RTBF.’ De niet hardgemaakte beschuldiging van Theo Francken (N-VA) dat Ecolo-voorzitters Jean-Marc Nollet en Zakia Khattabi het ontslag vroegen en kregen, verbaast Kruismans. ‘Als er één partij is in wier zak RTL níét zit, dan wel Ecolo. In Franstalig België heeft niemand die beschuldiging geuit. (lachend) En wie is Ecolo om het ontslag te vragen? Die zitten overal in de oppositie. Ik snap niet goed waar dat verhaal vandaan komt. Misschien een echo uit Antwerpen?’

Kruismans ziet eerder een verklaring in de Franstalige journalistieke cultuur. ‘Die is nog oldskool. Vergelijk het met de commentaar van Walter Zinzen ruim 20 jaar geleden op Paul Jambers. Zinzen vond dat Jambers het metier bekladde door zelf de ster van zijn programma te zijn. Zo’n kritiek hoor je in Franstalig België vaker. Herinner u het gedoe rond RTBF-journalist Benjamin Maréchal in 2017, die ’te populistische vragen’ zou gesteld hebben in zijn inbelprogramma C’est vous qui le dites. Dat zijn collega Bertrand Henne, die had gereageerd dat hij een belediging was voor de omroep, op zijn beurt ook op de vingers werd getikt, bewijst dat ze in Franstalig België nogal duidelijke verwachtingen hebben over hoe een journalist zich moet gedragen.’