Moet je gecontesteerde of getormenteerde landen nu net wel of net niet gaan bezoeken? ‘Veel maakt dat hoe dan ook niet uit’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman. ‘Maar in een tijd dat waarheden steeds relatiever worden, kan het in elk geval geen kwaad om zelf een kijkje te gaan nemen in de Verenigde Staten.’
Kun je nog wel in eer en geweten naar New York, Los Angeles of Washington reizen nu de Verenigde Staten worden geregeerd door een wispelturig en bekrompen man als de nieuwe president? Op sociale media en in cafés overal te lande zijn de meningen daarover al een paar dagen bijzonder verdeeld. Sommigen zweren dat ze voorlopig niet meer naar de Verenigde Staten reizen. Uit protest! Anderen hebben hun reis zelfs geannuleerd omdat ze weigeren ’te heulen met de vijand’. Ze willen niet naar een land waarrond muren worden opgetrokken om elke man of vrouw met de foute nationaliteit of religie buiten te houden. Maar daar is bijlange niet iedereen het mee eens. ‘Als je de VS boycot, geef je die gek wat hij wil’, klinkt het. ‘We moeten er net massaal heen gaan om te laten zien dat geen muur sterk genoeg is om the land of the free te isoleren.’ Waarop iemand dan weer reageerde dat je dan net zo goed in Moskou vakantie kon houden. En zo ging de digitale bonje nog even verder. Bijwijlen behoorlijk vinnig en vurig.
Het is natuurlijk niet voor het eerst dat er zo’n toeristisch dilemma opduikt. Politiek correcte reizigers twijfelen wel vaker of ze gecontesteerde of getormenteerde landen al dan niet moeten boycotten. Neem je vanzelf stelling in het Israëlisch-Palestijnse conflict als je naar Jeruzalem of zelfs Tel Aviv reist? Keur je de Chinese overheersing van Tibet automatisch goed als je Peking bezoekt? Soms gaat het niet eens over politieke of militaire conflicten. In de zomer van 2015, kort na de aanslag in een hotel in Sousse, twijfelden veel mensen of ze hun reis naar Tunesië wel konden laten doorgaan. Was het niet bijzonder onkies om daar aan het zwembad te gaan liggen zonnen? Of moest je dat net wel doen om het getroffen land (en zijn economie) een hart onder de riem te steken? Dezelfde discussie laaide op in de maanden na de aanslagen in Parijs. Maakte je een statement door naar de lichtstad op citytrip te gaan of was je dan alleen maar een lijkenpikker die van de gekelderde tarieven profiteerde?
Gewoon thuis blijven dan maar?
De aanhoudende vluchtelingenstroom zorgde de voorbije zomers voor vergelijkbare afwegingen. Toen er nog dagelijks mensen van heinde en verre op Griekse eilanden aanmeerden of -spoelden, weigerden nogal wat Belgen er te gaan verpozen. Sommigen omdat ze tijdens hun vakantie echt niet met al die ellende geconfronteerd wilden worden, anderen omdat ze zo’n verblijf niet met hun geweten konden rijmen. Toch waren er ook heel wat toeristen die vol overtuiging richting Griekse eilanden vlogen. Uit solidariteit met de Grieken, om er zelf de handen uit de mouwen te steken of – toch ook – omdat het er spotgoedkoop was geworden.
Vaak is het dus allesbehalve duidelijk of je er nu goed of slecht aan doet om te reizen naar een bestemming die constant het journaal haalt. Blijf dus maar gewoon thuis, zal u misschien adviseren, dat is lekker veilig en een pak beter voor het milieu. Allemaal waar natuurlijk. Maar toch ben ik in een tijd dat waarheden alsmaar relatiever worden eerder geneigd om zelf te gaan kijken wat er allemaal van aan is. Dus vlieg ik binnenkort naar New York. Al stemt het vooruitzicht me dezer dagen bijlange niet meer zo jolig als toen ik eind oktober de tickets boekte.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
