Enkel Turkije, Griekenland en Spanje doen het nog slechter dan België wat betreft de tewerkstelling van nieuwkomers uit niet EU-landen. Dat blijkt uit een nieuw rapport van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling).
België is een van de slechtste leerlingen in de OESO-klas wat betreft de tewerkstelling van nieuwkomers afkomstig uit niet EU-landen. Dat schrijven Le Soir en De Standaard. Uit de eerste versie van een rapport gepubliceerd door de organisatie van geïndustrialiseerde landen blijkt dat alleen Turkije, Griekenland en Spanje het nog slechter doen.
Bij vreemdelingen afkomstig uit de EU is de werkgelegenheid te vergelijken met zij geboren in België, maar de situatie van vreemdelingen afkomstig van buiten de Unie is erg verschillend. Zij vinden veel minder snel werk. Vooral bij vrouwen liggen de werkloosheidcijfer erg hoog, klinkt het. Bovendien verbetert de situatie niet, sinds de crisis is de situatie zelfs verergerd.
Brussel
Als oorzaak wijst de OESO verschillende factoren aan, zo is de organisatie onder meer erg streng voor scholensegregatie. Vooral Brussel blijkt een zorgenkindje. In de hoofdstad ligt het werkloosheidcijfer al erg hoog en een grote stroom nieuwkomers vergroot dat cijfer. En ook de talenkennis vormt vooral in Brussel een grote barrière. Vlaanderen staat wat taalcursussen en integratie veel verder, schrijft het rapport.
Hoewel de regels voor gezinshereniging in ons land de laatste jaren zijn bijgesteld, is het systeem volgens de OESO aan een herziening toe. De cijfers liggen hoger dan het Europees gemiddelde. In België komt slechts 10 procent van de migranten naar ons land vanwege een baan, in Europa ligt dat gemiddelde op 25 procent.
Anonieme sollicitatie
Het rapport vermeldt tot slot dat discriminatie bij de aanwervingen een rol speelt. Een pijnpunt in het verleden al meermaals aangehaald door het Interfederaal Gelijkekansencentrum. ‘De werkgelegenheid bij mannen met een vreemde origine ligt met 54,9 procent, 23,4 procent lager dan bij mannen van Belgische origine. Bij vrouwen is de kloof nog groter: slechts 41 procent werkt. Bovendien valt op dat personen met een migratieachtergrond vooral werkzaam zijn in onzekere of zware jobs’, aldus Patrick Charlier adjunct-directeur van het Federaal Migratiecentrum.
De organisatie pleit daarom voor een anonieme sollicitatie. ‘Doordat rekruteerders niet op de hoogte zijn van een naam, geslacht of afkomst kunnen ze niet op basis daarvan iemand afkeuren.’ (AVE)
