‘Artsen frauderen nog elke dag’

De gerenommeerde gezondheidseconoom Lieven Annemans maakt in zijn nieuwe boek (‘Je geld of je leven in de gezondheidszorg’) een ongemakkelijke diagnose op. ‘Patiënten worden dagelijks uitgemolken.’ Hij werkt aan een voorstel om de artsentarieven te hervormen.

Om te beginnen mag wie slechter werkt daar niet meer voor worden beloond, zegt Lieven Annemans in Knack. ‘Vandaag is dat soms wel het geval. Ziekenhuizen hebben er bijvoorbeeld financieel voordeel bij als patiënten complicaties krijgen en na hun ontslag opnieuw moeten worden opgenomen. Soms zorgen ze er zelfs moedwillig voor dat een patiënt meermaals moet worden opgenomen: eerst voor de diagnose, een paar dagen later opnieuw voor de behandeling. Zo kunnen ze twee keer langs de kassa passeren’.

Fraude

Annemans windt er geen doekjes om: er wordt nog elke dag gefraudeerd. ‘Zowel de mensen als het systeem worden uitgemolken door een klein deel van de artsen – en ook andere zorgverleners – die zich alleen maar willen verrijken. Ze rekenen onterechte behandelingen aan of geven de verkeerde informatie door over de toestand van een patiënt.’

‘Daarnaast bezondigt een veel grotere groep zich aan zachtere overtredingen. Ze laten een patiënt een keer te vaak op consultatie komen of doen overbodige onderzoeken. Echte fraude is dat niet, maar hun motivatie is wel dezelfde: ze willen zo veel mogelijk onderzoeken en behandelingen uitvoeren. Niet zo vreemd, natuurlijk, omdat ze per prestatie worden betaald.’

Hervormen

Annemans werkt aan de Universiteit Gent een voorstel uit om de artsentarieven te hervormen. In het najaar wordt dat plan bekendgemaakt. ‘Ik hoop echt dat minister Maggie De Block (Open VLD) er oren naar zal hebben’, dixit Annemans.

Concreet pleit de gezondheidseconoom ervoor om het inkomen van artsen minder van hun prestaties te laten afhangen. ‘Als er per patiënt of per episode een vaste vergoeding krijgen, hebben ze geen belang meer bij extra onderzoeken en behandelingen. Een cardioloog zou dan jaarlijks een bedrag krijgen om een chronische hartpatiënt op te volgen, en een gynaecoloog zou per zwangerschap een vaste som mogen aanrekenen. Al zal een deel van hun inkomen nog altijd van prestaties afhangen, want er blijven natuurlijk onverwachte dingen gebeuren.’