Anneleen Van Bossuyt (N-VA): ‘Eigenlijk leven wij hier in het land van melk en honing’

© Karl
Peter Casteels

Anneleen Van Bossuyt zit in het Europees Parlement voor de N-VA. In mei trekt ze de Oost-Vlaamse Kamerlijst. Maar hoe is zij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had Van Bossuyt 17 minuten en 33 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Nogal wat doemdenkers voeren het debat over het klimaat met louter sentimentele argumenten. Dat maakt me boos, want ik ben net heel rationeel. We moeten zeker iets doen aan de klimaatverandering, maar ik heb genoeg vertrouwen in het menselijk vernuft en technologische innovaties.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Het leven zou al veel aangenamer zijn als iedereen wat positiever was en minder wantrouwig tegenover anderen.

Wat is uw grootste prestatie?

Het combineren van mijn werk en gezin.

Wat is uw grootste mislukking?

Dat combineren lukt helaas niet altijd.

Ik heb twee jaar verloren aan anorexia. Dat heeft me geleerd dat ik moet genieten van het leven.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Nee. Eigenlijk leven wij hier in het land van melk en honing.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Alles wat mijn ouders voor me hebben gedaan. Nu ik zelf kinderen heb, merk ik dat dat allemaal niet zo vanzelfsprekend was als ik toen dacht.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ja. Kleine dingen zoals het licht uitdoen als je ergens weggaat, maar ook het dak isoleren en een zo zuinig mogelijke auto kopen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Toen ik op een verkiezingsdebat vorig jaar vertelde dat we op zoek moesten naar alternatieven voor de tram in Gent, deden mensen op sociale media alsof ik achterlijk en dom was. Dat raakte mij toen wel, want ik was echt niet de enige die dat een goed idee vond.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik ben allergisch voor zo ongeveer elk huisdier, zelfs voor de waterschildpadjes die mijn ouders hadden.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Mijn vader heeft mij de goede raad gegeven om nooit op beslissingen terug te komen. Een beslissing neem je altijd weloverwogen, dus het heeft geen zin daar later spijt van te hebben.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee. De economische crisis van de jaren dertig is niet te vergelijken met de hoogconjunctuur waar we nu in zitten. Enkel architecturaal klopt het misschien: art deco is weer hip.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Schindler’s List van Steven Spielberg, die ik als kind in de cinema heb gezien. De wreedheid van wat mensen elkaar kunnen aandoen, raakte me enorm. Maar ik had ook veel bewondering voor wat Schindler durfde te doen om anderen te helpen.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

Exacte wetenschappen. Ik heb zelf rechten gestudeerd, maar ik vind het bijvoorbeeld fascinerend om te leren wat er met biotechnologie mogelijk is.

Mijn vader heeft mij de goede raad gegeven om nooit op beslissingen terug te komen.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ik geef een vast bedrag aan het Kinderkankerfonds, en daarnaast steun ik vaak acties van de scouts van mijn kinderen.

Wat vindt u het moeilijkst aan de liefde?

Ze is ongrijpbaar, er valt geen enkele formule op toe te passen.

Vindt u seks overschat?

In de samenleving wordt alles geseksualiseerd, dat is overdreven. Maar seks is wel belangrijk in een relatie.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Dat is geleden van zaterdag.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ja. Als ik lang niet kan sporten, voel ik me slecht in mijn vel.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Ik zou niet zomaar mijn boeltje kunnen pakken en met mijn kinderen vertrekken. Ik denk dat ik eerder in mijn kelder zou kruipen en zien wat ik nog kan doen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Toen ik 29 jaar was, is mijn beste vriend gestorven aan kanker. Ik heb ook twee jaar van mijn leven verloren aan anorexia. Die ervaringen hebben me geleerd dat ik moet genieten van het leven, zelfs van kleine dingen zoals de eerste lentezon.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content