‘Alexander De Croo zou Luc Coene gelijk moeten geven’ (Siegfried Bracke)

Minister van Pensioenen Alexander De Croo maakte in Knack krek dezelfde analyse over pensioenrechten voor werklozen als Luc Coene in Le Soir, zegt N-VA-volksvertegenwoordiger Siegfried Bracke.

Werklozen die pensioenrechten opbouwen zonder bij te dragen aan het systeem, dat is niet normaal, zo zei Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank eerder deze week in een interview met Le Soir. ‘Wanneer u werkloos bent, bouwt u ondanks alles toch pensioenrechten op, zonder dat u bijdraagt aan het systeem. Er is een hele reeks regels die op die manier rechten toekennen zonder dat daar bijdragen tegenover staan. Dat is niet normaal.’

Het interview wekte beroering in de Wetstraat. PS-voorzitter Paul Magnette noemde de uitspraken van Coene ‘ongepast’. ‘Wil hij zich misschien zelf kandidaat stellen bij de komende verkiezingen?’ vroeg Magnette zich af.

‘De gouverneur valt uit zijn rol en gedraagt zich als de zesde liberale minister in de regering Di Rupo”, stelde Wouter De Vriendt van Groen. De Franstalige groenen riepen de regering op afstand te nemen van de uitspraken van Coene.

De gouverneur van de Nationale Bank vindt wel steun bij N-VA. Minister van Pensioenen Alexander De Croo zou Luc Coene gelijk moeten geven wanneer hij de gelijkgestelde periodes van de werklozen ter discussie stelt. Dat verdedigt N-VA-parlementslid Siegfried Bracke in een column in De Morgen.

‘Dat België veel te gul is geweest met die gelijkgestelde periodes, een van de stokpaardjes van de vakbonden, valt immers niet te ontkennen,’ schrijft Bracke. ‘Sterker nog: in Knack maakt Alexander De Croo vorige week krek dezelfde analyse: “Een derde van de pensioenrechten is niet gebaseerd op arbeid.” Voor een ziekte, een zwangerschap of een eerste termijn van werkloosheid is dat logisch, voegt hij er aan toe, voor de rest is dat niet zo.’

‘Van een liberale pensioenminister die de komende jaren liefst alleen over het socio-economische wil praten, zou je verwachten dat hij de correcte analyse van Coene in de krachtigste termen zou ondersteunen. Dat hij zou zeggen dat er niets in ons drinkwater zit dat ons veroordeelt tot zoveel kortere carrières dan andere ontwikkelde landen. Dat onze handicaps gekend zijn – de loonkost, de rigide loonvorming – maar dat dat met genoeg politieke wil kan veranderd worden.’