De bekende galeriehouder Pim De Rudder (87) is gestorven. Hij was de eerste man die Hugo Claus exposeerde.
Iedereen die Pim De Rudder ooit ontmoet heeft, vergeet hem niet. Het minste wat je van hem kon zeggen, was dat hij een merkwaardig man was. En hij zag er ook zo uit met zijn lange woeste, witte baard. In Assenede noemden ze hem ‘de paus’.
Zijn galerie in de Hoogstraat was al even onvergetelijk. Overal hingen schilderijen met naakte vrouwen en jurken van de Antwerpse ontwerpster Ann Salens. Het gebouw was een stuk kunst.
Eigenlijk wilde Pim De Rudder beeldhouwer worden, maar de paters van het Sint-Barbaracollege hadden hem dat afgeraden. Hij ging dan architectuur studeren in Sint-Lucas in Gent. Later keerde hij terug naar zijn geboortehuis in zijn dorp tussen de Oost-Vlaamse polders.
In het brave Assenede ontketende hij een Culturele Revolutie. Hij ontwierp er de eerste modernistische huizen en hij was de eerste die de kunst van Hugo Claus exposeerde. Roger Raveel. Floris Jespers, Pjeroo Roobjee, Jan Decleir, Drs. P…. Pim kende ze allemaal en haalde ze naar Assenede. ‘Allemaal waren ze verliefd op die polder, hè’, zei hij dan. ‘Hier konden ze ver kijken.’
Ik interviewde hem in de zomer van 2012. Hij kwam toen op bij de gemeenteraadsverkiezingen met zijn eigen eenmanspartij. Pim had maar één programmapunt. Hij wilde een museum oprichten in het oude gemeentehuis. Uiteindelijk raakte hij niet verkozen, maar misschien deed dat er niet toe.
Na dat interview bleef hij mij uitnodigingen sturen voor zijn exposities. Hij schreef de enveloppes zelf, in zijn sierlijke handschrift. Een maand ofzo geleden zat de laatste in mijn bus.
Pim is gestorven zoals hij geleefd heeft: snel, maar met passie. In maart leek er niets aan de hand. In april doofde hij langzaam uit, als een kaars. Hij beloofde destijds dat hij, net voor het einde, nog een keer ver in de polder zou kijken. Een gezicht waar hij al heel zijn leven verliefd op was. Ik ben zeker dat hij die belofte aan zichzelf nagekomen is.
