Abou Jahjah en Koç in gespreide slagorde naar nieuwe partij

Dyab Abou Jahjah en Ahmet Koç timmeren elk afzonderlijk aan een nieuwe politieke partij. Worden de rangen alsnog gesloten, of is de breuk tussen beiden definitief?

Half mei pakten Dyab Abou Jahjah en Ahmet Koç met een gezamelijke mededeling uit. In september zouden ze een nieuwe partij voorstellen, gericht op Belgen met een migratieachtergrond. Het initiatief van de twee politieke woelwaters werd druk becommentarieerd. De Libanese Belg Abou Jahjah, ooit oprichter van de AEL, bezieler van Movement X, was de voorbije jaren vooral actief als polariserend opiniemaker. Limburgs provincieraadslid Ahmet Koç raakte nationaal bekend toen sp.a-voorzitter John Crombez hem uit de partij zette vanwege zijn opruiend taalgebruik na de mislukte staatsgreep in Turkije.

De zelfgekozen deadline voor het nieuwe politieke project is geruisloos verstreken, maar het wachten wordt beloond. De kans bestaat namelijk dat in januari niet één maar twee nieuwe partijen het licht zien. Dat valt althans af te leiden uit hardnekkige geruchten die de voorbije weken de Gentse streekpers beroerden. Ahmet Koç timmert aan een Turkse lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 10 oktober. Parallel werkt ook Dyab Abou Jahjah verder aan zijn politieke beweging – samen overigens met de Gentse advocate Meryem Kaçar, gewezen senator voor Groen en net als Koç van Turkse origine.

Zit er een haar in de boter? Dyab Abu Jahjah wil niet van ruzie of onenigheid spreken. ‘Feit is dat ik Koç al een maand niet meer heb gesproken’, zegt hij. ‘Naar het waarom moet je hem zelf maar vragen, ik werk intussen verder aan mijn project’. Meryem Kaçar is een van de initiatiefnemers’, beaamt hij. ‘Maar ik praat met heel veel mensen. Mensen met een migratieachtergrond, maar ook anderen. Belgen zijn welkom, als ze achter het programma staan en een meerwaarde vormen. Geen alibi-autochtonen dus’. Behalve Meryem Kaçar zijn geen namen bekend. ‘Daar is het te vroeg voor’, zegt Abou Jahjah. ‘We willen rond 20 januari een persconferentie organiseren. Pas dan maken we de naam bekend, en stellen we het programma en de leiding van de partij voor’.

Over de breuk met Koç is hij kort. ‘Hij is nog altijd welkom, maar dan moet hij wel op onze golflengte zitten. We willen uitgroeien tot een brede beweging voor al degenen die zich binnen het politieke landschap niet vertegenwoordigd voelen’. Zit daar het spagaat? Focust Koç, bij vorige verkiezingen stemmenkampioen binnen de Turks-Limburgse gemeenschap, te eng op de eigen achterban? Of wringt het schoentje elders, zoals we vernemen van een goed geïnformeerde bron binnen de Turkse gemeenchap in Gent. ‘Ze hebben ruzie gemaakt over wie partijvoorzitter mag worden,’ klinkt het.

‘Onzin’, zegt Ahmet Koç. ‘Dyab noch ikzelf heeft ooit het leiderschap opgeëist. Het is aan de leden om de voorzitter tijdens een congres te verkiezen. Helaas had niet iedereen rond de tafel evenveel politieke maturiteit, vandaar de discussies’. Waarom hij zijn running mate al een maand niet heeft gesproken? ‘Dyab wil zich vooral op Brussel toeleggen. Dat maakte alles complex, tijdens besprekingen tussen Vlamingen en Franstaligen moesten we op de duur Engelse teksten gebruiken.’

‘Ik vond bovendien dat we lang genoeg gepalaverd hadden. Ik wilde de baan op, mensen ontmoeten. Dat is wat ik nu doe, ik reis heel Vlaanderen af op zoek naar steun. Er is veel belangstelling, ook van gemeenteraadsleden en zelfs van schepenen,’ aldus Koç, die geen namen wilt noemen. Net als Abou Jahjah wil hij niet uitsluitend inzetten op de migrantengemeenschap. ‘Eind januari organiseren we een startcongres. Ik heb al een communicatiebureau ingeschakeld’. Twee lanceringen voor twee nieuwe partijen die vooral maar niet uitsluitend op kiezers met een migratieachtergrond mikken? Koç hoopt dat de rangen alsnog gesloten worden. ‘Het zou wel heel dom zijn om in gespreide slagorde naar de kiezer te trekken’, zegt hij.

Koç hoopt tegen oktober kieslijsten in te dienen in Gent, Antwerpen, Mechelen en de Limburgse mijncentra Genk, Beringen, Heusden-zolder, Houthalen-Helchteren en Maasmechelen. Precies de steden waar ook Abou Jahjah wil ontplooien, al neemt hij er Brussel Stad, Schaarbeek, Sint-Joost, Molenbeek, Anderlecht en Elsene nog bovenop.

Kartels met bestaande partijen komen er ‘niet in 2018’, zegt Abou Jahjah. ‘We willen onze nieuwe partij vestigen onder eigen naam. En bovendien: als je met een partij een kartel vormt, kun je er evengoed lid van worden. We willen een nieuwe stem laten horen: links van de sp.a en Groen, op sommige vlakken rechts van de PVDA’. Abou Jahjah schermt met peilingen die enig optimisme voor 10 oktober wettigen. ‘Bij Belgen met een migratieachtergrond, toch wel de niche van waaruit we vertrekken, scoren we 40 tot 50 procent. In Vlaanderen, want in Brussel hebben we meer concurrentie, onder meer van de PS-baroniën. Toch geloof ik dat daar precies ons grootste potentieel zit. Ook Brusselaars met een migratieachtergrond zijn het cliëntelisme van de traditionele partijen beu’.