80 jonge onderzoekers trekken aan alarmbel over academische jobonzekerheid

De Aula van de Universiteit Gent © Belga
Stavros Kelepouris
Stavros Kelepouris Journalist Knack.be

Jonge onderzoekers zijn, meer nog dan hun collega’s bovenaan de academische ladder, de dupe van de moordende concurrentie aan de universiteiten: de jobonzekerheid eist een zware tol, klinkt het in een opiniestuk op Knack.be.

De afgelopen weken verscheen in de Vlaamse media een waslijst aan opiniestukken van onderzoekers die de dolgedraaide concurrentie en de schier onmogelijke strijd om financiering aan de Vlaamse universiteiten en onderzoeksinstellingen aanklagen. ‘Desondanks hebben alle voornoemde participanten in het debat één voordeel dat wij niet hebben: (relatieve) jobzekerheid,’ schrijven tachtig jonge onderzoekers vandaag in een open brief op Knack.be.

De cijfers liegen er niet om, zo stelt de open brief: ‘2816 doctorandi. 1427 postdoctorale onderzoekers. Amper 50 vacatures voor vaste docentschappen.’ Daarom moet het financieringsmodel grondig hertekend worden, en moeten jonge academici een duidelijker traject aangeboden krijgen, klinkt het. Want hoewel het in Vlaanderen steeds makkelijker is geworden om een doctoraatsstudie te starten, zijn de academische functies op hoger niveau amper meegegroeid.

Jonge onderzoekers leiden daardoor een erg onzeker professioneel bestaan, waarvan de menselijke en intellectuele tol amper te overzien is. Psychologische problemen zijn legio, liefst één op drie doctorandi riskeert mentale welzijnsproblemen, en intussen staan de gezinsverbanden van de onderzoekers steeds meer onder druk. ‘Ook hier geldt: wie man en ongebonden is heeft meer kans te gedijen in dit Darwiniaans klimaat. Jonge moeders zullen proportioneel gezien het minste kans krijgen om door te stoten naar een vast docentschap.’

De concurrentiestrijd zorgt er bovendien voor dat niet de beste onderzoekers een academische carrière kunnen uitbouwen, ‘maar zij die het meest kunnen incasseren,’ klinkt het. ‘Wie bereid is de meeste offers te brengen, tot in het absurde te presteren, en potentieel zichzelf te laten exploiteren, geraakt er uiteindelijk – maar tegen welke prijs?’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content