De Japanse constructeur Toyota is één van de pioniers van (gedeeltelijk) elektrische aandrijving. Maar in tegenstelling tot de meeste overige merken, wil Toyota nog minstens drie decennia lang alternatieven aanbieden.
Nu de elektrificatie van wagenparken stilaan op gang komt en elektrische aandrijving via batterijen vaak als de (enige) oplossing naar voor wordt geschoven voor een meer duurzame mobiliteit, stellen experten zich meer en meer vragen bij de praktische haalbaarheid van een brede uitrol van elektromobiliteit. Vooral een gebrek aan (laad)infrastructuur en energieproductie op piekmomenten zou roet in het eten kunnen gooien.
Toyota is vandaag de enige grote constructeur die dit luidop durft te zeggen en pleit voor een meer diverse aanpak waarbij men – naast zuiver elektrische aandrijving – ook andere paden bewandelt zoals hybride systemen die de voordelen van elektroaandrijving en verbrandingsmotoren combineren of zelfs waterstof door gebruik te maken van een brandstofcel die de batterij vervangt.
De Japanse constructeur heeft overigens met de Mirai ook een brandstofcelauto in het gamma, al blijven de verkoopcijfers erg laag omwille van de beperkte tankinfrastructuur en het stevige prijskaartje. Toyota is echter wel een speler die je bezwaarlijk een gebrek aan inzet kan verwijten als het gaat over het drukken van de CO2-emissie van hun vloot voertuigen. Ze verkopen namelijk al jaren 1/3 tot de helft van hun wagens met een hybride (semi-elektrische) aandrijving en lanceerden hun eerste generatie hybrid (de Prius) bijna een kwart eeuw geleden.
