Het antwoord daarop lijkt sterk af te hangen van de persoon aan wie je de vraag stelt. Groot, stevig gebouwd, geschoren hoofd, welbespraakt, het lijkt moeilijk geen uitgesproken mening te hebben over de in 1958 in Brussel geboren Franstalige Belg.
Uit het artikel van Pascal Martin over hem in Le Soir komt Moniquet naar voren als een Mossad-agent (wellicht vanwege zijn Joodse achtergrond), of toch zeker als iemand die werkt voor de Franse geheime diensten DST en DGSE. Een ander gerucht koppelt Moniquet aan de CCC. Moniquet zelf blijft er nuchter bij: ‘Het is onmogelijk 25 jaar te schrijven over terrorisme en inlichtingendiensten, zonder dat dit soort verhalen ontstaat.’
Volgens zijn curriculum vitae was Moniquet van 1982 tot 2001 als verslaggever ter plaatse tijdens de oorlog in Libanon, de omwentelingen in Tsjecho-Slowakije, Berlijn en Roemenië, bij de putsch in Moskou en de burgeroorlogen in Algerije en het voormalige Joegoslavië. Maar ook als journalist was hij niet onomstreden: in 1997 publiceerde Moniquet in een artikel in Ciné Revue de persoonlijke aantekeningen van onderzoeksrechter Martine Doutrèwe in de zaak-Dutroux. In 1999 werd Moniquet hiervoor veroordeeld tot het betalen van omgerekend 12.500 euro aan Doutrèwe, een kleinigheid in vergelijking met wat hij later van Le Journal Hebdomadaire zou eisen. Uiteraard beschouwde zijn advocaat het vonnis toen als ‘onaanvaardbare censuur’.
Na de aanslagen op het World Trade Center in New York van 11 september 2001 verruilde Moniquet zijn baan als journalist voor die van onderzoeker. In 2002 richtte de Franse Belg (Moniquet bezit beide nationaliteiten) het ESISC op. Als expert op het gebied van terrorisme en islamisme – hoewel zijn expertise door sommigen in twijfel wordt getrokken – werkte Moniquet onder andere voor CNN en het Amerikaanse Congres. Ook dook hij als commentator of panellid vaak op in de Europese media.
Dat hij ook daarin controversieel was, bleek in september 2004. Toen werd hij na zijn optreden als expert in het RTL-programma Controverse buiten de studio in Brussel opgewacht door Rachid Belabed, voetballer van eersteklasser La Louvière. Belabed sloeg en schopte Moniquet omdat hij ‘antimoslim’ zou zijn en ‘racistische’ standpunten zou hebben verkondigd.
