Premier Charles Michel (MR) is niet echt populair in Wallonië. Dat de federale coalitie daar steeds meer als een anti-Waalse regering wordt gezien, helpt ook niet.

Thierry Bodson, algemeen secretaris van de Waalse socialistische vakbond FGTB, is in tegenstelling tot andere Waalse vakbondslieden geen druktemaker. Maar wanneer de gereserveerde, zacht pratende vakbondsleider het woord neemt, wordt in Wallonië aandachtig geluisterd. Vorige week waarschuwde hij in La Libre Belgique dat heel wat federale bezuinigingsmaatregelen Wallonië harder raken dan Vlaanderen. Bodson zegt dat hij gewone Vlamingen en Walen niet tegen elkaar wil opzetten. Dat iemand zijn uitkering verliest, vindt hij erg, of dat nu in Vlaanderen of Wallonië gebeurt.

Feit is wel dat heel wat federale maatregelen harder aankomen in het armere Wallonië. Zo treft de beperking van de zogenaamde wachtuitkeringen, een maatregel van de regering-Di Rupo die nog werd aangescherpt door de regering-Michel, vooral Waalse jongeren: 67 procent van de jongeren die hun uitkering verliezen, zijn Walen. Ook de striktere controle op de bereidheid van oudere en langdurig werklozen om alsnog aan het werk te gaan, ligt de Walen zwaar op de maag. Die maatregel viseert vooral een Waals publiek, aldus Bodson. In grote delen van Vlaanderen is er net een tekort aan arbeidskrachten.

Een maatregel als de verhoging van de accijnzen op diesel is volgens Bodson ook niet communautair neutraal. In Wallonië gaat 82 procent van de mensen met de auto naar het werk, in Vlaanderen 69 procent. Niet omdat de Walen zo aan hun auto zijn verknocht, wel vanwege de geografische positie van Wallonië en de slechte treinverbindingen. En zo heeft Bodson een waslijst van maatregelen die hij funest acht voor Wallonië.

Na de opschudding over de mobiliteitsknoop in Waals-Brabant en de schrapping van de Waalse Thalys dragen deze vaststellingen bij tot het nare gevoel dat de federale regering bezig is het economisch herstel van Wallonië te fnuiken. De overtuiging wint veld dat Wallonië zich schrap moet zetten in dit door de Vlamingen gecontroleerde België. Daarom roept Bodson de Waalse politici op om wél na te denken over een nieuwe communautaire ronde in 2019 en zeker niet met lege handen naar de onderhandelingstafel te gaan.

Bedoeld of niet, het federale beleid brengt het gedroomde uitrookscenario van N-VA-voorzitter Bart De Wever dichterbij. De Walen zullen de situatie op den duur misschien zo beu worden dat ze zélf om nieuwe bevoegdheidsoverdrachten zullen vragen. Charles Michel kan toch maar beter opletten met het anti-Waalse imago van zijn regering. Hij moet in 2019 wél de Waalse kiezers trotseren.

Han Renard

Wallonië wordt de ‘Vlaamse’ federale regering zo beu dat het misschien zélf om een nieuwe staatshervorming zal vragen.