Honderd jaar na de Entente Cordiale zoeken Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk opnieuw toenadering tot elkaar.

Geen vrouw staat zo beeldig met een lila mantelpakje als de Queen. Geen man kan zo goed op het gepaste moment onzichtbaar worden als haar man, prins Philip van Edinburgh. Het koppel herdacht vorige week op staatsbezoek in Parijs de honderdste verjaardag van de Entente Cordiale. Die overeenkomst gaf uitdrukking aan de zorg om de militaire ontwikkeling van het Duitse keizerrijk en lag aan de basis van de samenwerking tussen de twee landen in twee wereldoorlogen. De feestelijkheden worden over zes maanden besloten met een tegenbezoek van president Jacques Chirac aan Londen.

Al dat diplomatieke verkeer komt minder dan een jaar nadat Chirac en premier Tony Blair, zowel in verband met de oorlog in Irak als over de tekst voor een Europese grondwet, recht tegenover elkaar waren komen te staan. Ze hebben ondertussen allebei redenen om te proberen om er weer iets van te maken. Blair beseft het gevaar van een te groot Europees isolement. Frankrijk en Duitsland hebben de banden weer aangehaald, en dat zet het Verenigd Koninkrijk zeker aan tot voorzichtigheid. Zo leidt Parijs gul Duitsers op aan de befaamde Ecole Nationale d’Administration (ENA) – dat schept banden. Chirac van zijn kant weet dat de aloude as tussen Parijs en Berlijn niet meer volstaat om in een Europa met 25 lidstaten de lijnen uit te zetten. Hij probeert Blair daarom te verleiden om regelmatig mee te stappen in een trilateraal project, zoals onlangs over de Europese defensie.

Er rijzen ondertussen ook vragen bij die nieuwe verstandhouding over het Kanaal. Frankrijk wil nog altijd dat de Europese Unie zich op alle vlakken ontwikkelt tot een concurrent voor de Verenigde Staten. Van de Britten is bekend dat ze, als puntje bij paaltje komt, de kant van de Amerikanen kiezen. Op dit moment doet vooral het Ierse voorzitterschap van de Europese Unie zijn voordeel met de dooi. Premier Bertie Ahern slaagt er met veel zachte diplomatie in om de onenigheid over de Europese grondwet te overbruggen. Daarmee verandert de wereld niet meteen. De omstreden passages in de tekst worden toch pas op z’n vroegst in 2009 van toepassing. Als de kemphanen er niet snel in slagen om de neergang van de Europese economie om te buigen, maakt het tegen die tijd misschien niet veel meer uit wat er precies in die grondwet staat.

Hubert van Humbeeck

De dooi tussen Londen en Parijs komt vooral Bertie Ahern ten goede.