JA
In ons progressief belastingsysteem betalen hogere inkomens meer belastingen dan lagere, in centen én in procenten. Samen met Eric Pompen pleit u voor één aanslagtarief, een vlaktaks van 15 procent. Een geschenk voor de rijkeren.
Jullie voorstel is volstrekt onbetaalbaar.
U hebt twee voorstellen bestudeerd: dat van Niemegeers en Pompen, en dat van Lijst Dedecker. Een vlaktaks leidt tot een sociaal bloedbad, zegt u. Hoezo?
Economen hebben zich de voorbije dertig jaar de vraag gesteld hoe we een herverdeling – gesteld dat we die willen – kunnen realiseren met zo min mogelijk kosten. Hun conclusie is: met een progressief belastingsysteem. Een vlaktaks is een peperduur instrument en een botte bijl voor herverdeling. Nu wordt de hoogste inkomensschijf belast tegen 50 procent, Lijst Dedecker stelt een vlaktaks voor van 25 procent, Niemegeers en Pompen opperen 15 procent. Dat rijken dan veel minder belastingen betalen, willen ze compenseren door het belastingvrije minimum te verhogen. Dat klinkt goed, maar meer ook niet. Want stel dat je inkomen lager ligt dan het belastingvrije minimum van 6040 euro. Als we het minimum optrekken, tot 8000 euro bijvoorbeeld, betaal je nog altijd geen belastingen, maar terwijl alle anderen – ook de allerrijksten – door die maatregel netto meer overhouden, win je zelf geen cent. In het voorstel van Niemegeers en Pompen winnen de rijkste tien procent mensen honderd keer meer dan de armste tien procent.
Ze kaarten nochtans terecht een probleem aan: ons belasting-systeem is te complex, controleren is te moeilijk en dat werkt fraude in de hand.
Het klopt dat rijken meer gebruikmaken van aftrekmogelijkheden dan armen, maar dat is geen argument pro vlaktaks. We moeten het progressieve systeem transparanter maken. Minder aftrekmogelijkheden voorzien en alle uitzonderingen afschaffen, dan kunnen de tarieven allicht dalen. Wie zegt dat de sociale zekerheid als solidariteitsmechanisme volstaat, dwaalt. De sociale zekerheid is primair een verzekering tegen sociale risico’s. Herverdeling van inkomen gebeurt beter door de personenbelasting omdat die het dichtst aanleunt bij de ongelijkheid die we écht willen compenseren: die van talenten en mogelijkheden. Daarom komt de belangrijkste herverdeling tot stand door gelijke kansen in het onderwijs.
NEE
In ons progressief belastingsysteem betalen hogere inkomens meer belastingen dan lagere, in centen én in procenten. Samen met Eric Pompen pleit u voor één aanslagtarief, een vlaktaks van 15 procent. Een geschenk voor de rijkeren.
Jullie voorstel is volstrekt onbetaalbaar.
U hebt twee voorstellen bestudeerd: dat van Niemegeers en Pompen, en dat van Lijst Dedecker. Een vlaktaks leidt tot een sociaal bloedbad, zegt u. Hoezo?
Economen hebben zich de voorbije dertig jaar de vraag gesteld hoe we een herverdeling – gesteld dat we die willen – kunnen realiseren met zo min mogelijk kosten. Hun conclusie is: met een progressief belastingsysteem. Een vlaktaks is een peperduur instrument en een botte bijl voor herverdeling. Nu wordt de hoogste inkomensschijf belast tegen 50 procent, Lijst Dedecker stelt een vlaktaks voor van 25 procent, Niemegeers en Pompen opperen 15 procent. Dat rijken dan veel minder belastingen betalen, willen ze compenseren door het belastingvrije minimum te verhogen. Dat klinkt goed, maar meer ook niet. Want stel dat je inkomen lager ligt dan het belastingvrije minimum van 6040 euro. Als we het minimum optrekken, tot 8000 euro bijvoorbeeld, betaal je nog altijd geen belastingen, maar terwijl alle anderen – ook de allerrijksten – door die maatregel netto meer overhouden, win je zelf geen cent. In het voorstel van Niemegeers en Pompen winnen de rijkste tien procent mensen honderd keer meer dan de armste tien procent.
Ze kaarten nochtans terecht een probleem aan: ons belasting-systeem is te complex, controleren is te moeilijk en dat werkt fraude in de hand.
Het klopt dat rijken meer gebruikmaken van aftrekmogelijkheden dan armen, maar dat is geen argument pro vlaktaks. We moeten het progressieve systeem transparanter maken. Minder aftrekmogelijkheden voorzien en alle uitzonderingen afschaffen, dan kunnen de tarieven allicht dalen. Wie zegt dat de sociale zekerheid als solidariteitsmechanisme volstaat, dwaalt. De sociale zekerheid is primair een verzekering tegen sociale risico’s. Herverdeling van inkomen gebeurt beter door de personenbelasting omdat die het dichtst aanleunt bij de ongelijkheid die we écht willen compenseren: die van talenten en mogelijkheden. Daarom komt de belangrijkste herverdeling tot stand door gelijke kansen in het onderwijs.
opgetekend door jan jagers
