‘Nog nieuws uit Kampala?’ wilt u weten. Geen nieuws uit Kampala. Of ja toch, wacht. De vriendin van Yves Desmet, u weet wel, die samen met de mevrouwen De Gucht, Dewael en Slangen op plezierreis in Uganda was, blijkt nu ook een van de belangrijkste schuldeisers te zijn van Anissa Temsamani. Die geen ontslag heeft moeten nemen vanwege haar diploma, zo naïef is hopelijk niemand, maar wel vanwege het uitschrijven van ongedekte cheques en het niet betalen van rekeningen. Bijvoorbeeld aan haar advocate, vriendin Desmet.
Hoewel hij dus ook in deze zaak persoonlijk betrokken was, deinsde de commentator van De Morgen er alweer niet voor terug om toch zijn onmisbare mening te ventileren. En opnieuw met weglating van wezenlijke feiten, net zoals hij dat deed met de Toscaanse samenzwering tegen de CVP. Een complot dat hij zelf mee op poten had gezet en waarvan hij onder meer de niet onbelangrijke aanwezigheid van premier Verhofstadt verzweeg. Over wie of wat kan die knaap eigenlijk nog wel schrijven of spreken zonder dat wij, trouwe lezers en kijkers, moeten vrezen dat hij essentiële informatie achterhoudt? En dan had Desmet nog het lef om de VRT-nieuwsdienst, waar hij van zijn diverse liberale broodheren tegen moet zijn, van oneerlijkheid te beschuldigen. Wij hebben het al gezegd: de geloofwaardigheid van deze man is nul. Helaas geldt dat ook voor die van ons, en dus gelooft niemand ons wanneer wij zeggen dat de geloofwaardigheid van een ander nul is.
Over de VRT wordt de laatste tijd wel meer onzin verteld. Naar men beweert is Siegfried Bracke er de grote baas. ‘Bracke is God’, luidde een kop in de Gazet van Antwerpen, die zich vroeger toch wat strikter aan de officiële geloofsleer uit Rome hield. Volgens dezelfde bron is de VRT één rood logenest. De voorzitter van de raad van bestuur: logeman. De gedelegeerd bestuurder: logeman. De zelfbenoemde directeur Televisie: kandidaat-logeman, zij het voorlopig geweigerd vanwege mogelijke belangenvermenging met het bedrijfje van zijn vrouw. Van de recente hoofdredacteurs op de televisienieuwsdienst: het merendeel logemannen, en wie het niet was ligt eruit. Algemeen leider, van alles, Bracke dus: logemeester.
Maar dat Bracke de baas is moeten ze dan toch verzwegen hebben voor Paul D’Hoore, want in ‘De slimste mens ter wereld’ op TV1 schreef hij onlangs met gouden pen zijn C-4. We zitten in het finalespel, Bracke tegen D’Hoore en de verliezer valt af. Bracke heeft de eerste ronde uitstekend gespeeld, hij staat gecrediteerd met 220 seconden en D’Hoore, die in zijn stoel hing te slapen, maakt met 44 geen kans meer.
De eerste vraag is een filmfragment in dubbele betekenis: een filmpje over een film. De kandidaten moeten vijf begrippen geven die ermee verbonden zijn. D’Hoore weet er één: de naam van de film is Apocalypse Now. Om van zijn schaarse voorraad seconden niet nóg meer te moeten prijsgeven, stopt hij.
Hierna begint hij plots opnieuw! Nooit gezien. Wij zijn verzot op kwissen. Wij kijken al dertig jaar lang elke dag naar minstens zes kwissen, en dat op de meest uiteenlopende stations. Tot op de Oostenrijkse televisie toe (Alpenfrage, een kwis over bergen). Maar nooit hebben wij het meegemaakt dat een kandidaat ‘Stop’ roept, en daarna gewoon verder gaat.
Wij stellen het niet voor het eerst, evenmin voor het laatst: waar D’Hoore verschijnt, is bedrog dichtbij. Dat geldt voor zijn beurstips, zijn interviews met Managers van het Jaar, en zijn Terzake-top-vijf. In dat verband wijzen wij u er op dat de Kwaad-Bloed-top-één, bestaande uit het aandeel Roularta Media Group, sinds begin dit jaar met vijfenveertig procent (45 %!) gestegen is. Had u ons ook toen maar geloofd, niet?
Met D’Hoore erbij was ook in ‘De slimste mens’ de eerlijkheid ver te zoeken. Na eerst gestopt te zijn herinnerde hij zich eensklaps dat het om de oorlog in Vietnam ging en dat één van de sleutelpersonages Colonel Kurtz heette. Veertig seconden erbij, vijfenzeventig eraf bij Bracke. Ooit verbijstering gezien op het gelaat van iemand van de loge? Het is niet altijd gemakkelijk achter hun maskers en hun heimelijke gezichten. Wel, op dat van Bracke stond iets dat het midden hield tussen verstomming en verontwaardiging. Dat er op een zo grove manier vals werd gespeeld was al niet te bevatten, dat het bovendien ten koste was van hem, Siegfried Bracke, dat ging alle denkbare perken te buiten.
Het volgende filmpje. Het is nu aan Bracke. Tenminste, zo denkt u. Niet in ‘De slimste mens’, die kennelijk zelf niet bij de formule van het spel betrokken is geweest. Weer aan D’Hoore! Zelfde scenario: we zien een filmpje, Paul weet twee van de vijf woorden, zegt ‘Stop’, weet er daarna nog een, waarna Bruno hem de laatste twee zo goed als cadeau geeft. Bracke zit erbij en kijkt ernaar, steeds minder bereid te doen alsof het maar een spelletje is. Hij wordt door twee van zijn ondergeschikten publiekelijk belachelijk gemaakt, zoveel is hem wel duidelijk. En ons ook.
We zullen het wat laten vooruitgaan: laatste filmpje! ‘Let op,’ waarschuwt Wyndaele, ‘het wordt nu echt spannend: Paul heeft nog 12 seconden, Siegfried 19.’ Hoe hij erin geslaagd is om zonder ook maar één antwoord te geven tweehonderd seconden te verliezen? Wie al die weken is blijven kijken begrijpt het intussen, maar op de avond waarvan wij spreken snapt Bracke het in elk geval niet. Alvast dáárvoor is hij niet slim genoeg. Maar stil, hier komt het laatste fragment. D’Hoore geeft een van de vijf antwoorden, waarna Wyndaele juicht: ‘Ja! Dat betekent dat Paul D’Hoore de winnaar is.’
Dat den Bracke er niet mee kon lachen, dat zullen wij u vertellen. Had het al zo moeilijk toen in de aanloop naar de verkiezingen bleek dat Ben Crabbé deskundigere vragen over politiek stelde dan hijzelf. Haalt zes keer meer punten dan D’Hoore, mag daarna niet meer antwoorden, en ligt er met zijn klikken en klakken uit. Dat hadden ze eens met Leo De Bock moeten proberen.
Koen Meulenaere
