De Raad van State vernietigde een contract dat Noël Slangen won.
Dirk Draulans
Noël Slangens vennootschappen blijken al meer dan eens het voorwerp te zijn geweest van onderzoeken door de Raad van State (RvS). Op 4 maart 2003 gaf de RvS de bvba EcoConsult gelijk in haar klacht tegen de Belgische staat, vertegenwoordigd door premier Guy Verhofstadt (Open VLD). Hij oordeelde dat een communicatieopdracht die EcoConsult toegewezen had gekregen, ten onrechte door het kabinet van Verhofstadt was geschrapt. Het was de bedoeling dat Slangen & Partners deze opdracht zou krijgen en toen dat niet lukte, werd de opdracht gewoon geschrapt.
Op 15 maart 2007 velde de RvS een vergelijkbaar arrest, met dit verschil dat de vennootschap Groep C & Slangen de opdracht in kwestie gewonnen had. Het ging om het uitwerken van een ‘strategisch regiomarketingplan’ voor de provincie Limburg – Slangens thuisbasis. Plan en opdracht kwamen van gedeputeerde Sylvain Sleypen (SP.A), van de stal van Steve Stevaert waar ook Slangen uit stamt, en waar hij nog altijd intensief contacten mee onderhoudt.
Het verbaasde niemand dat het contract op 27 juni 2002 aan Slangens vennootschap toegewezen werd, voor een bedrag van meer dan 200.000 euro.
De gunning werd evenwel vernietigd, omdat de RvS oordeelde dat de rangschikking van de vier kandidaten niet op eerlijke wijze tot stand was gekomen. Er was nauwelijks rekening gehouden met het feit dat Slangens voorstel veruit het duurste was.
Communicatieambtenaar Theo Veyfeyken van de provincie had de punten namelijk nogal arbitrair verdeeld. Voor Slangens zwakste punt, de prijs, werd de score tussen de vier kandidaten verdeeld tussen 22 en 25 punten (op 25). Voor de andere van de drie elementen waarmee rekening gehouden werd, werd telkens véél breder geoordeeld: tussen 10 en 25. Slangen kreeg telkens het maximum. Zo moest hij wel winnen.
Veyfeyken wou zijn beoordeling niet verantwoorden – nogal vreemd voor een communicatieambtenaar.
Toen het resultaat bekend werd, gingen bij sommigen van Slangens concurrenten de haren overeind staan: er is geen eerlijke concurrentie meer.
De tweede uit de rangschikking, het bureau Spitz (destijds Allcomm geheten), legde zich niet bij het resultaat neer en trok naar de Raad van State. Die vonniste dus dat de toewijzing ongeldig is. Spitz eist nu een schadevergoeding.
Slangen zal het allemaal worst wezen. Het contract werd ondertussen namelijk al uitgevoerd. Juristen moeten nu een oplossing vinden voor de paradox van de vernietigde, maar al uitgevoerde opdracht.
Dirk Draulans
