Zijn grootschalige klimaatveranderingen in een filmscenario te vatten?

Kan de filmindustrie van Hollywood ervan verdacht worden een verborgen, politieke agenda te hebben? Waarschijnlijk wel. Maar de kans dat deze als conservatief verkochte instelling een echt progressief idee zou verkopen, lijkt klein. Zeker als het om een film gaat die 125 miljoen dollar heeft gekost en een kassucces moet worden om uit de kosten te komen.

Nochtans zijn een aantal behoudsgezinde activisten bang. Bang dat The Day After Tomorrow mensen tot nadenken stemt of, erger nog, politici aanzet tot krachtdadig optreden.

Deze rampenfilm volgt namelijk een doemscenario over wat er zou kunnen gebeuren als het door de mens gestuwde broeikaseffect dramatische proporties aanneemt. De gegevens zijn bekend: als gevolg van menselijke vervuiling stijgt de temperatuur op aarde.

Wetenschappelijke modellen proberen te voorspellen wat daarvan de consequenties zullen zijn. Stijging van het zeewaterpeil, ontregeling van de landbouw, invasies van tropische ziektekiemen… Het effect zal zich in ons land niet uitsluitend manifesteren in Provençaalse zomers en palmbomen op de dijk van Brugge.

Vooral in Europa groeit de druk om maatregelen te nemen, om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Afspraken daarover zijn vastgelegd in de zogenaamde Kyoto-normen.

Maar die maatregelen kosten geld, en niet iedereen vindt dat even nuttig besteed. Zoals het goede lobbyisten past, zien de tegenstanders van de Kyoto-normen overal spoken, dus ook in deze rampenfilm. Hij zou gemaakt zijn om politici onder druk te zetten.

Een wat vreemde redenering, want de Amerikanen hebben het Kyoto-akkoord niet eens ondertekend en lijken, alvast onder huidig president George W. Bush, niet geneigd om iets ernstigs in de strijd tegen het broeikaseffect te ondernemen.

En natuurlijk is de wetenschap in de film niet correct. Klimatologen legden een rist ongerijmdheden bloot. Vooral de snelle opeenvolging van vloedgolven en orkanen en andere ravageveroorzakende natuurverschijnselen houdt geen steek.

Maar de meeste wetenschappers konden wel van de film genieten. En ze hoopten dat hij jongeren zou aanzetten om zich voor het klimaat te interesseren en bijvoorbeeld natuurkunde te gaan studeren.

Wetenschap moet correct zijn als ze als wetenschap wordt verpakt. Als het om een film gaat, moeten we niet zitten kniezen. Dan gaat het in eerste instantie om amusement. En wetenschap mag al eens ontspanning bieden.

Dirk Draulans

De film zou politici moeten aansporen om krachtdadig op te treden.