?Ariadne auf Naxos?, een echte Richard Strauss.
Ariadne heeft het ergste wat je overkomen kan : liefdesverdriet. Theseus heeft haar in de steek gelaten en ze ziet het niet meer zitten. Ze wil dood. Het eiland Naxos lijkt haar een geschikt plekje om treurend te sterven. Een groepje komedianten onder aanvoering van de levenslustige Zerbinetta probeert haar op te vrolijken. Het lukt hen niet : ?Hoe wij ook dansen, hoe wij ook springen, we hebben geen geluk?. Pas als god Bacchus verschijnt, ontwaakt Ariadne uit haar apathie.
Een simpel, alledaags gegeven. Mooi voor een opera. Dat dachten Richard Strauss en zijn knappe librettist Hugo von Hofmannsthal ook. Alleen, zij hielden het niet bij een stationsroman, maar bouwden er twee opera-genres van in één gelijktijdig gespeeld stuk : een serieuze met de wanhopige Ariadne en een komische met Zerbinetta’s vrolijk gezelschap. Meer nog, want Strauss toont ook facetten van het operagebeuren zelf met alle zenuwachtigheid vandien. Mocht u dat leven achter de operascène niet kennen, ga dan komende zaterdag (21/6) eens naar de ?Opendeurdag? van de Munt. Het is onvoorstelbaar wat er allemaal nodig is om een opera in elkaar te boksen. Dat te zien, zal u helpen ?Ariadne auf Naxos? beter te begrijpen.
In feite is die opera heel wat ingewikkelder dan hier voorgesteld, bijna verwarrend, maar met bovenstaande gegevens komt u toch al heel ver om van deze geniale compositie te kunnen genieten. Het woord ?geniaal? is hier niet overdreven. Strauss is altijd al verbluffend virtuoos en fascinerend in zijn composities, maar in dit werk haalt hij echt àlles uit zijn trukendoos, en benut hij optimaal zijn ongebreideld muzikaal uitbeeldingsvermogen en zijn geraffineerde instrumentatietechniek.
Deze opera wordt nu in de Munt gespeeld onder leiding van Antonio Pappano, die zich met zijn orkest almaar overtreft. Op de scène is echter niet alles zo ideaal. Een iets sterkere karaktertekening bij Ariadne ( Katarina Dalayman) zou welkom wezen. Maar niets is echt storend. Zingen doen ze allemaal prima, met als uitschieters Elzbieta Szmytka als Zerbinetta echt groots Susan Chilcott als Komponist en Peter Mattei als Harlekijn. Ondanks enkele zwakke punten toch een pluim voor Uwe Eric Laufenberg, de jonge Duitse regisseur die hiermee zijn debuut maakt in de Munt. Hij begrijpt de partituur en weet te interpreteren, al gaat hij voor sommigen te ver wanneer hij, bijvoorbeeld, van een armzalige grot zonder ramen een paleis maakt met terrasdeuren. Al bij al is de productie lovenswaardig. Wie geen plaats meer heeft, kan op vrijdag 20 juni de opera om 20 uur rechtstreeks volgen op groot scherm op het Muntplein.
Fons de Haas
?Ariadne auf Naxos?, De Munt, Brussel. Nog op 18, 20, 24 en 26/6 om 20.00, en op 29/6 om 15.00. Info 02/229.12.00.
Ariadne auf Naxos : een subliem vormenspel.
