Wat bezielt jonge politici die voor Europa kiezen?
Het is opmerkelijk: jonge politici die voor hun eerste politieke mandaat dingen naar een postje in Europa. Het Europees parlement, traditioneel een thuishaven voor eerder ervaren en soms al oudere politici, schijnt nu ook de nieuwe lichting van politici aan te trekken. Voor de publieke belangstelling hoeven ze het alvast niet te doen. Van de technische directives en wetgevingen, over de ingewikkelde stemmingsprocedures tot en met de Europese grondwet: geen mens die er wakker van ligt. Is het dan toch de politieke microbe die ze van hun vader hebben geërfd?
Marie De Clerck (28), dochter van Stefaan De Clerck, en Sarah Willockx (29), dochter van Freddy Willockx, zien dat zo niet. Sarah Willockx, dertiende op de Europese lijst van SP.A, wil haar eventuele Europese baan vanuit eigen ervaring opbouwen. ‘Vijf jaar geleden bood Frank Vandenbroucke me een plaats aan op de Europese lijst, maar toen heb ik geweigerd’, zegt Willockx. Dit keer kreeg ze de post aangereikt van Steve Stevaert en hapte ze toe. ‘Na een paar jaar ervaring bij de Socialistische Mutualiteit (Willockx is er directeur Gezondheid en Welzijn, nvdr.) heb ik het gevoel dat ik er klaar voor ben.’ Marie De Clerck, vijfde plaats op de lijst van CD&V, wil zelfs helemaal níets met de binnenlandse politiek te maken krijgen. ‘Wat mijn vader binnen zijn partij heeft meegemaakt, ligt voor mij nog vers in het geheugen. In het Europees parlement denken mensen veel meer over de partijgrenzen heen’, aldus De Clerck. ‘Ook Europa kan de jonge generatie heel wat kansen bieden.’
Voor de man in de straat blijft Europa een grijs bastion van ambtenaren en bureaucraten. ‘Het is precies de taak van wie een Europees mandaat opneemt, om Europa concreter te maken’, zegt Sarah Willockx. ‘Richtlijnen en resoluties interesseren niemand, zolang mensen niet weten welk effect ze op hun dagelijkse leven zullen uitoefenen.’
Precies dat sociale Europa moet voor Willockx op de voorgrond komen. ‘Europa blijft nog té veel op een economische leest geschoeid. De SP.A pleit daarom niet voor minder, maar wel voor een ander Europa.’ Europese minimumlonen, minimumpensioenen en een minimaal toegankelijke sociale zekerheid: dat wil ze via haar eventuele mandaat in het parlement bereiken. ‘We willen niet harmoniseren naar beneden toe. Voor elke lidstaat moeten fatsoensnormen worden opgesteld, zodat een minimumloon een waardig leven mogelijk maakt. Nu dreigen we economische welvaart te bouwen op sociale dumping, en dat kan niet.’
I.V.D.
