Ik schreef inderdaad als werkneemster van Slangen mee aan de offerte en werd als mogelijke kandidaat voor het werk gepresenteerd (‘Als een slang in zijn staart bijt’, Knack nr. 16). Dat ik het dossier daarnaast ook op het kabinet opvolgde, klopt niet. Ik heb nooit een ontwerpevaluatieverslag of wat dan ook gezien of erover gehoord. Pas na de afronding van de evaluatie heb ik de andere ingediende dossiers gezien. Ik ben ervan overtuigd dat ook Slangen zich nooit in de procedure heeft gemengd. De aanvaring die ik later met Slangen had, was er één van persoonlijke aard en had te maken met mijn kandidatuur voor een functie binnen de Copernicushervorming. Slangen was het daar niet mee eens. Omdat ik mij niet naar zijn wensen wou schikken, stelde hij dat hij niet meer met mij wou samenwerken. Ik werkte op dat ogenblik voltijds voor de eerste minister. Dat hij mij wegwerkte uit vergaderingen met de eerste minister is onwaar. Pas na afloop van Verhofstadt I ben ik in alle vriendschap op het kabinet vertrokken. Dat Slangen mijn carrière gebroken zou hebben, is niet correct. Ik ben best trots op wat ik nu doe.

Naschrift Dirk Draulans:

De druk op mevrouw Van Driessche om deze brief te schrijven, moet enorm zijn geweest. Niet alleen strookt de inhoud totaal niet met wat ze over haar wedervaren op het kabinet vertelde – onder meer dat ze fysiek ziek was geweest van het feit dat Slangen haar carrière brak. Hij is daarenboven in rechtstreekse tegenspraak met wat niet alleen zijzelf, maar ook Noël Slangen aan de speurders van het Brusselse parket verklaarde.

Enkele van de vele citaten die dit staven:

Verhoor van Ann Van Driessche op 12 oktober 2004:

Het was een van mijn taken, voor de firma Slangen & Partners, om dit dossier op te volgen (het dossier EcoConsult, nvdr). Ik nuanceer, ik volgde dit dossier niet van dichtbij, maar af en toe vroeg dhr Noël SLANGEN mij wat de stand van het dossier was. Op zijn vraag informeerde ik toen bij de administratie of het Kabinet. Ik kan u zeggen dat, nadat de offertes waren ingediend, ik ben gecontacteerd door dhr VAN HEMELRIJCK (de chef van de administratie van de eerste minister, nvdr) met de vraag of ik een kopie wenste van de offertes. Ik heb geweigerd, aangezien ik vond dat ik dit om deontologische redenen niet kon. Ik was namelijk betrokken bij een van de inschrijvers. Pas nadat de administratie de evaluatie had opgesteld, heb ik een kopie van de evaluatie en de offerte van EcoConsult gekregen en dit overhandigd aan dhr Noël SLANGEN. Ik meen dat hij hierna contact heeft opgenomen met EcoConsult en een bedrijfsbezoek heeft gedaan.

(Voor een goed begrip: Van Driessche werkte toen al op het kabinet van Verhofstadt, nvdr.)

Verhoor van Ann Van Driessche op 28 februari 2003:

Vanaf januari 2002 is mijn werkinhoud op het kabinet gewijzigd. Ik had gesolliciteerd voor de openstaande betrekking van directeur-generaal externe communicatie bij de Kanselarij van de Eerste Minister. Noël SLANGEN heeft mij persoonlijk gezegd dat hij dit vernomen had van een jurylid, zonder dat hij de naam van het jurylid genoemd heeft. Noël SLANGEN was niet akkoord met mijn kandidaatstelling. Hij zegde dat het een politieke benoeming zou zijn. Ik wilde mijn kandidatuur evenwel niet intrekken en werd hierin bijgetreden door Luc COENE (kabinetschef van Verhofstadt, nvdr). Dit werd mij door Noël SLANGEN zeer kwalijk genomen. Hierdoor stelde hij, vanuit zijn functie als communicatieadviseur, zijn veto tegen het feit dat ik nog langer aan communicatiedossiers zou werken.

Verhoor van Noël Slangen op 24 november 2004:

In december 2001 vernam ik dat mevr VAN DRIESSCHE zich, tegen alle afspraken in, kandidaat had gesteld voor de functie van Directeur-generaal van de opvolger van de FVD. Ik heb haar daar verontwaardigd over aangesproken, waarna zij mij liet weten dat zij dit samen met kabinetschef Luc COENE besloten had en dat niet ik, maar Luc COENE haar baas was. Op 2 januari 2002, dus voordat de artikels in KNACK verschenen, stuurde ik een mail naar Luc COENE om hier tegen te protesteren. Ik stelde hem dat dit deontologisch niet kon en dat ik Ann onmiddellijk wenste te vervangen. Dit leidde tot een conflict met Luc COENE. Uiteindelijk werd beslist dat Ann wel in dienst bleef, maar niet meer voor ‘communicatie’ werkte maar nieuwe taken van dhr COENE kreeg…. Ik overhandig u tevens een afschrift van een mail van mevr VAN DRIESSCHE dd. 28.04.2003, waarin zij de inhoud van hetgeen ik hierboven heb geschetst bevestigde, dit naar aanleiding van een conflict in april 2003, waarbij ik geëist had dat mevr VAN DRIESSCHE een bepaalde vergadering zou verlaten.

Ann Van Driessche