Als ngo’s die ijveren voor een meer duurzame en maatschappelijk verantwoorde economie kunnen we alleen maar blij zijn met de bereidheid van het VBO om de dialoog met de ngo’s aan te knopen (‘Praten met idealisten’, Geld & Werk, Knack nr. 46). Maar de wijze waarop deze dialoog aangekondigd wordt, roept vraagtekens op. Niet alleen wordt deze volledig gebed in een ‘strijd’ waarbij de bedrijven ‘in de flank aangevallen’ zouden worden en waardoor hun imago ‘bezoedeld’ wordt. In een dergelijke context kan het initiatief van het VBO inderdaad niet anders dan ‘eigenbelang’ als motief hebben. Het is maar de vraag of er nog van echte dialoog sprake kan zijn als de gesprekspartner van meet af aan als vijand beschouwd wordt.
‘Business & Society’, een organisatie die eigenlijk geen ngo, maar eerder een netwerk van bedrijven is dat maatschappelijk verantwoord ondernemen wil ondersteunen, organiseerde op 18 november een studiedag waar eveneens het belang van de dialoog met de ngo’s werd onderstreept, maar dan vanuit een bekommernis om de duurzaamheid van de economie en de leefbaarheid van de samenleving op lange termijn. Vanuit de erkenning dat ngo’s op dit vlak een zekere expertise hebben, en die dus bedrijven in hun streven naar duurzaam ondernemen van dienst kunnen – en willen – zijn, kan een constructieve dialoog ontstaan. In een samenleving waarin de pensioenen en de sociale zorgvoorzieningen onbetaalbaar worden, is het in het belang van ons allen om een meer ‘sociale’ economie tot stand te brengen, waarin zoveel mogelijk mensen een plek kunnen krijgen en houden. Daartoe moeten niet alleen de rechten van mensen in de derde wereld gerespecteerd worden, maar ook het recht op kwaliteitsvolle arbeid van kwetsbare groepen hier. Even terzijde: duurzaam ondernemen veronderstelt een visie op langere termijn, maar de bedrijfseconomische praktijk hanteert parameters (kwartaalresultaten, performantiecriteria) die juist een kortetermijndenken belichamen. Om de economie werkelijk maatschappelijk verantwoord en duurzaam te laten worden, moeten dus wellicht ook de consumenten en de beleggers in de dialoog betrokken worden.
Wij nemen dus graag de uitgestoken hand aan om op een constructieve manier mee te denken: er kan aan de economische patronen immers slechts ten gronde gesleuteld worden indien het bedrijfsleven zélf het voortouw neemt en zich ervan bewust is dat het op deze manier echt niet verder kan. Wij kijken dan ook hoopvol uit naar een iets meer pacifistische oproep tot dialoog.
Jordi Lesaffer, VOSEC; Julia Rottiers & Anne Snick, Flora vzw; Pol Schats, Trividend.
