De spraakmakende Knack-columnist Derk Jan Eppink verhuist naar New York. Waarom?
Wat gaat u precies doen in de Verenigde Staten?
DERK JAN EPPINK: Ik ga me vestigen als schrijver in New York. Van daaruit zal ik voor verschillende afnemers in Nederland en Vlaanderen teksten aanleveren over de politieke, economische en culturele trends in New York. Veel van wat wij hier zien, wordt daar geboren. Ik ga wonen in Manhattan – the rock where it all happens. Ik kan er de vinger aan de pols houden wat betreft politieke trends, Amerikaanse politiek, Wall Street en literatuur.
Bent u uitgekeken op België en Europa? Een vlucht? Een vrijwillige ballingschap?
EPPINK: Ik was zeker niet uitgekeken op België of Europa. De achtergrond is dat mijn vrouw onlangs is aangesteld als tolk bij de Verenigde Naties. Zij werd na een moeilijk examen de eerste vrouwelijke tolk Russisch bij de VN. Ik had haar beloofd dat ik haar zou volgen indien ze zou slagen. Eerlijk gezegd gebeurde haar aanwerving eerder dan ik verwachtte. Ze begon in september tijdens de Algemene Vergadering van de VN. En een van de eersten die ze tolkte naar het Russisch was de Belgische minister van Buitenlandse Zaken, mijn vriend de burgemeester van Berlare. Ja, de wereld is soms verrassend klein. Maar goed, ik heb woord gehouden. Ik heb ontslag genomen bij de Europese Commissie. Het is dus geen ballingschap, ook niet vrijwillig.
Zullen uw columns volgend jaar dan vooral over Amerika gaan?
EPPINK: De bijdragen zullen vooral gaan over de VS en ook over Europa. De VS is in zekere mate nieuw en ten aanzien van Europa heb ik de afgelopen jaren veel kennis opgebouwd door er te werken. Dat inzicht kan ik ook gebruiken in het schrijverswerk. Ik ga dus zeker ook publiceren over Europa.
Zult u de Belgische actualiteit vanuit New York nog op de voet kunnen volgen?
EPPINK: Het is wat moeilijk de Wetstraat te volgen vanuit Wall Street, al kun je de ontwikkelingen via internet vrij goed bijhouden. Dat heb ik de afgelopen jaren ook gedaan. Ik kwam zelden in de Wetstraat, en werd ook nooit meer uitgenodigd op recepties of diners. Maar ik kende de meeste hoofdrolspelers en hun denken. Belgische politici beoefenen hun vak nu eenmaal hun hele leven. En ik kende vooral de mechanismen. Maar ik ga me wel minder bezighouden met de politique politicienne. Dat laat ik graag aan anderen.
Ik zal nog wel geregeld in Brussel komen voor een lunch, lezing of toespraak. Dus: we stay in touch!
Karl van den Broeck
