59% Ja – 41% Nee
Ongeveer vier op de tien Generation What?-jongeren vinden dat bij hoge werkloosheid de jobs naar Belgen moeten gaan. Jongeren die het financieel wat moeilijker hebben, zijn die mening vaker toegedaan, maar de opleiding blijkt nog doorslaggevender: bij de lager opgeleiden gaat het om 52 procent, bij de hoger opgeleiden om 36 procent. Dat strookt met conclusies uit eerder onderzoek: hoe hoger je opleiding, hoe positiever je staat tegenover andere culturen. Ook de leeftijd doet ertoe: oudere leeftijdsgroepen vinden minder dat bij werkloosheid de jobs naar Belgen moeten gaan.
Voor het overgrote deel van de ondervraagden hangt hun geluk niet af van het land waar ze wonen. Ze zouden niet opzien tegen een verhuizing naar het buitenland, maar slechts één op de tien wil ook echt weg. Opmerkelijk is dat die bereidheid iets groter is bij de laagst opgeleiden en de jongste groepen. Hoe ouder je wordt, hoe minder waarschijnlijk een trek over de grens wordt. Ook voor wie al werk heeft, is dat minder een optie. Nog opvallend: Vlaams-Brabantse jongeren tonen de meeste bereidheid om naar het buitenland te trekken, West-Vlamingen de minste.
Eén op de drie jongeren wil, in geval van nood, vechten voor het eigen land. Die bereidheid is het hoogst bij laag- opgeleide mannen (57 procent) en het laagst bij hoogopgeleide vrouwen (24 procent). Ook van wie beweert zo snel mogelijk weg te willen uit België, verklaart één op de drie toch te willen vechten voor het vaderland.
Hannah Dossche: ‘Net zoals de meesten van mijn vrienden voel ik me niet echt verbonden met België. Ik erger me zelfs aan de opstoten van vaderlandsliefde telkens als de Rode Duivels meedoen aan een groot voetbaltoernooi. Ik ben ook niet van plan om later in België te blijven. Als het aan mij ligt, trek ik naar Latijns-Amerika om er te gaan werken. Ik zou wel vaak naar België terugkeren, want mijn familie is heel belangrijk voor mij.’
Charles Derre: ‘Ik voel me iets meer Vlaming dan Belg. Ik zou moeilijk tien bekende Walen kunnen noemen die geen politici zijn. Echte vaderlandsliefde voel ik niet, noch voor België, noch voor Vlaanderen. Voor een natie zou ik niet vechten, maar wel voor onze democratische verworvenheden, ons onderwijs, het sociale vangnet dat we hebben uitgebouwd, onze culturele waarden. Ik ben niet per se verknocht aan mijn land en zou zo kunnen verhuizen.’
Inge Deley: ‘Als er morgen oorlog uitbreekt, zou ik wellicht niet vechten voor mijn land. Ik zou veeleer vluchten om mijn gezin in veiligheid te brengen. Naar het buitenland verhuizen, daar praten mijn vriend en ik sowieso vaak over. We zouden onze kinderen liever opvoeden in een land waar de mensen toleranter en minder materialistisch zijn. In Costa Rica, bijvoorbeeld. Het enige wat me op dit moment nog in België houdt, is mijn familie.’
Volgens 52 procent van de lager opgeleiden moeten bij hoge werkloosheid de jobs naar Belgen gaan.
