Dichters als Peter Ghyssaert en L.F. Rosen hebben de ironie van het fin de siècle goed begrepen, want hun vermoeide verzen duwen de pathetiek zo nadrukkelijk naar voren, dat daar alleen speelsheid achter schuil kan gaan. Een eeuw geleden ging het er ernstiger aan toe, zo blijkt uit ?Voor verwende smaken?, een bloemlezing Nederlandse en Vlaamse gedichten uit het fin de siècle die Hans Warren en Mario Molegraaf bijeen sprokkelden. Het begip wordt doorgaans geassocieerd met decadentie, kunstmatigheid en hypergevoeligheid, maar daar blijkt weinig van de gedichten van Boutens en Karel van de Woestijne uitgezonderd. De poëzie bevond zich toen nog te veel in een overgangsfase : De Nieuwe Gids en Van Nu En Straks waren broedplaatsen voor nieuw talent als J.H. Leopold en Van de Woestijne, maar ook van ten onrechte lang vergeten dichteressen als Augusta Peaux en Hélène Swarth.
Warren en Molegraaf halen werk van nog andere in de nevel van de tijd verdwenen dichters terug voor het voetlicht, zoals de lichtvoetige gedichten van Omer Karel De Laey, de Japanse gedichten van J.K. Rensburg, de poëzie die de band met de muziek aanhaalt van Lambrecht Lambrechts en Alfred Hegenscheidt of ?Zwaardreunend?, waarin de toenmalige belangrijke criticus en poète maudit Prosper Van Langendonck het dichtersvolk de levieten leest. In deze bloemlezing vallen trouwens wel meer vondsten te doen.
In de bloemlezing staan ook gedichten van figuren die voor de vervollediging van het tijdsbeeld belangrijk zijn, maar van wie de poëzie beter op zolder was blijven staan, zoals René De Clercq, H. Ermann, Jaqueline Van Der Waals en August Vermeylen. Gelukkig waren de samenstellers zo eerlijk om het beeld via het commentaar bij te stellen. Alhoewel ze daarbij enige branie niet schuwden ; wat bijvoorbeeld te denken van hun uitspraak over Gezelles opvattingen : ?Het verrassende is dat deze man met zijn uiterst behoudende gedachten toch zulke vooruitstrevende gedichten schreef.?
Paul Demets
Hans Warren en Mario Molegraaf, ?Voor verwende smaken?, Meulenhoff/Manteau, Amsterdam, 143 blz.
Hans Warren : verdwenen dichters voor het voetlicht.
