Generaal John Craddock (57), de Amerikaanse bevelhebber van de NAVO-troepen in Europa, over de verhouding met Rusland, het Amerikaanse raketschild en NAVO-troepen in Afghanistan.

Vorige week kwam de Russische stafchef van het leger naar Brussel. Hij lichtte het dreigement van president Vladimir Poetin toe, die het verdrag over conventionele wapens in Europa wil opschorten. Verwacht u een nieuwe wapenwedloop?

Eerlijk gezegd ben ik wat verrast door de recente Russische uitlatingen. Ook op de NAVO-top van de ministers van Buitenlandse Zaken was de consternatie erg groot. Het is waarschijnlijk beter om de Russische stafchef eerst zijn zeg te laten doen en dan pas de discussie aan te gaan.

Bent u bang voor een terugkeer naar de Koude Oorlog?

Neen, vandaag liggen de krachtsverhoudingen helemaal anders. De bipolaire opdeling van de wereld is verleden tijd.

Heeft u, als soldaat, niet een zeker begrip voor de Russen? De NAVO rukt steeds dichter op naar hun grenzen. Westerse troepen gebruiken nu zelfs militaire basissen in Centraal-Azië. Ze moeten zich toch omsingeld voelen?

Als ik omsingeld ben, dan heb ik liever democratieën. En in de NAVO zijn het allemaal democratieën. Ik begrijp de vrees niet om omringd te zijn door democratische landen.

Ziet u Poetins beslissing niet eerder als een politieke zet, in plaats van een militaire?

Dat denk ik wel, ja. Het is nodig dat Rusland ons vertelt waarom de NAVO nu meer irritatie bij hen veroorzaakt dan zes maanden geleden.

De Russen ergeren zich aan het Amerikaanse raketschild en de installaties die ze daarvoor in Oost-Europa willen plaatsen. Zij zijn niet de enigen die zich daaraan storen. Zelfs binnen de NAVO is er discussie. Waarom hebben de VS dat plan niet in het kader van het bondgenootschap uitgevoerd, maar met afzonderlijke partners?

Omdat het de VS vermoedelijk in de eerste plaats te doen was om zichzelf tegen een aanval van een schurkenstaat te beschermen.

Zoekt u er niets achter, dat de Amerikanen daarvoor met de nieuwe geallieerden in Oost-Europa samenwerken? Terwijl vooral in het ‘oude’ Europa tegenstand te horen is?

Neen, beslist niet. Je moet de geometrie van de wereld in rekening brengen. Daarom werden Polen en Tsjechië als partner voor het raketschild gekozen, niet uit politieke overwegingen.

Dit raketschild is dus geen verdere indicatie dat de NAVO zijn betekenis verliest?

Neen, zeker niet.

U heeft met de vroegere Amerikaanse minister van Defensie, Donald Rumsfeld, samengewerkt. Die was ervoor be- rucht om liever ad-hoccoalities te smeden dan met de NAVO te onderhandelen. Rumsfeld is intussen verdwenen. Daarmee ook zijn politiek?

Of je nu de NAVO, de meest succesvolle veiligheidsalliantie van de wereld, gebruikt, of een zogenaamde Coalition of the Willing, hangt volledig van de omstandigheden af. Waarschijnlijk speelt de snelheid waarmee de samenwerking moet worden uitgevoerd , daarbij een belangrijke rol.

De NAVO kwam als een vredesmacht naar Afghanistan. Nu vecht ze daar een bloedige oorlog uit. Wat is er gebeurd?

Ongeveer 60 procent van het land is ondertussen relatief veilig. Maar de situatie in het zuiden en in het oosten is volledig anders. Daar willen de talibantroepen opnieuw hun dictatuur vestigen. De handhaving van de vrede is daardoor een ambivalente zaak geworden. Eerst was de NAVO overigens enkel in het noorden aanwezig, nu in heel het land. Daardoor hebben we de taliban teruggedrongen, die nu dat verloren terrein weer proberen in te nemen. Dat hadden we verwacht.

© Der Spiegel/S.F.