De machtsstrijd tussen de PS en de MR ontaardt in een ordinaire scheldpartij en verlamt de federale regering.
Met elke dag die verstrijkt, zakt de regering-Leterme dieper weg in het moeras. Het Rekenhof heeft de begroting 2009 met de grond gelijkgemaakt. De Open VLD en de MR staan met getrokken messen tegenover elkaar in het dossier Congo. Besluiteloosheid lijkt de voornaamste karaktertrek van deze regering, een gedwongen huwelijk waarin de partners zich vooral onledig houden met obstructie voeren, onder aanvoering van een eerste minister die de boel maar niet onder controle krijgt.
Dit weekend mengde ook Elio Di Rupo zich in het debat. De PS-voorzitter hakte fel in op de Franstalige liberalen van de MR, die volgens hem het vernietigen van de staat voor ogen hebben en schuldig zijn aan de huidige financiële crisis. Di Rupo’s uithaal laat zich lezen als een antwoord op de vileine aanvallen van MR-voorzitter Didier Reynders aan het adres van de Parti So-cialiste. Die vergeleek enkele weken geleden het door de socialisten bestuurde Wallonië met een sovjetstaat. Ambiance!
De verkiezingscampagne aan Franstalige kant belooft hard tegen hard te worden. Dat mag ook niet verbazen: het politieke marktleiderschap in Wallonië en Brussel staat op het spel. Vooral voor de PS is de inzet hoog. Bij de vorige regionale verkiezingen scoorde de PS erg sterk in Wallonië, in Brussel bewerkte ze niets minder dan een electorale walk-over. Dit keer liggen de kaarten minder gunstig. Sommige plaatselijke kopstukken houden in Brussel rekening met een verlies van maar liefst 10 van de 26 zetels. De MR is er dan weer van overtuigd dat de PS en CDH een heilig verbond hebben gesloten om elkaar niet los te laten, en dat alleen zelf onontkoombaar worden de deur opent voor regeringsdeelname in de deelregeringen. Van die kant hoeft dus ook geen inschikkelijkheid te worden verwacht. Integendeel. Reynders wil het nummertje van de federale verkiezingen van 2007 – de superagressieve, Sarkozy-achtige scheldcampagne waarmee hij de PS toen van haar sokken reed – nog eens overdoen. Maar ditmaal is Di Rupo een gewaarschuwd man, en hij lijkt niet van plan zich een tweede keer te laten overrompelen.
Ondertussen heeft premier Leterme er weer een probleem bij. Want de geldingsdrang van de PS in het vooruitzicht van de regionale verkiezingen werkt ook door in de federale regering. Een begrotingscontrole begin volgend jaar, tot daar aan toe, zei PS-vicepremier Laurette Onkelinx dit weekend. Maar dan alleen om vast te stellen wat iedereen al weet, namelijk dat de federale overheid volgend jaar flink in het rood gaat. Bijkomende bezuinigingen zijn uitgesloten. Onkelinx pleitte ook voor extra investeringen of op zijn minst het versnellen van geplande investeringen. Waar het geld vandaan moet komen, is onduidelijk. Maar het groeiende gat in de staatskas is in Franstalig België dan ook nauwelijks een thema. Niemand die er zwaar aan lijkt te tillen.
door Han Renard
