Om zo snel mogelijk te weten wie deze week opstapt bij de BRTN-televisie, is de BRTN-nieuwsdienst de ideale informatiebron. Vooral indien het afscheid een gevolg is van al dan niet wederzijdse onvrede, wordt de kijker of luisteraar hierover onmiddellijk geïnformeerd. En dit met alle voorradige details, zeker indien die negatief zijn voor het eigen huis. Radionieuws van zes uur, een paar weken geleden :
?De BRTN heeft vandaag in kort geding gevraagd om de opnamen van de film Oesje te stoppen. De BRTN beweert mede-eigenaar te zijn van het populaire typetje Kamiel Spiessens , dat in werkelijkheid eigendom is van acteur Chris Van den Durpel . Die is vorige maand overgestapt naar VT4 , waar hij een veel beter contract en een veel prettiger werksfeer vindt. Overigens heeft vandaag ook Birgit Van Mol bekend gemaakt dat ze de openbare omroep verlaat. Van Mol bracht menig hoofd op hol, en viel zowel bij de presentatie van TV2 als van Herexamen op door een combinatie van charme, intelligentie en botergeilheid. Van Mol kan zich naar verluidt niet langer vinden in het amateurisme bij de BRTN, en zou zelfs op de voddenmarkt meer verdienen dan op de Reyerslaan.?
Dit alles werd op vlakke toon voorgelezen, alsof het een hoogst gewichtig communiqué van de Navo betrof.
De bereidheid om de eigen omroep in een slecht daglicht te stellen, gaat ver. Beeld u een ogenblik in, het is bijna absurd wat wij nu gaan suggereren, maar beeld u in dat een redacteur van Knack een beroepsfout zou hebben gemaakt. Nemen wij het enige denkbare voorbeeld : onze chef-boeken heeft uit rancune een verdienstelijk Vlaams auteur de grond in geboord en wordt door onze directeur met een sanctie bedacht. Het bestaat toch niet dat zoiets in Knack zelf zou worden vermeld. Tenzij in deze rubriek, maar dan gelooft sowieso niemand het.
Zo niet op de BRTN. ?Miel Goelen is geschorst !? De inkt van het persbericht was nauwelijks droog of het zat al in het eerstvolgende radiojournaal. Vóór het commentaar over een belangrijke ontmoeting tussen Jeltsin en Kohl. En nu denkt u wellicht dat ze tenminste dit delicate onderwerp op de televisie wat discreter aanpakken. Dag Jan. ’s Avonds met veel genoegen in het halfachtnieuws. Fotootje van de dader erbij, en de toelichting dat gedelegeerd bestuurder Bert De Graeve een onderzoek bevolen heeft naar de manier waarop de delinquent zijn bevoegdheden heeft misbruikt. Ook kranten die over deze interne kwestie normaal gezien niets zouden publiceren, waren nu wel verplicht een hoekje op hun voorpagina vrij te maken.
Nergens zet men met zoveel gretigheid de tanden in het malheur van een collega, als bij het Huis van Vertrouwen. Wij herinneren ons de zaak-Stuyck. U weet wel : de zwendel met valse facturen om wit geld zwart te wassen. Of was het omgekeerd, wij hebben die carrousel nooit begrepen. U geeft veel geld voor een bepaalde dienst aan iemand, op voorwaarde dat hij hem niet verleent. Of u koopt iets aan op voorwaarde dat het niet wordt geleverd. De winnaar van die operatie bent u. Nooit het fijne van gesnapt, maar wij hebben dan ook zelden opgelet tijdens de lessen economie.
Enfin, die Stuyck deed gouden zaken en werd bijgevolg opgepakt door het gerecht. Op de radio hoorden wij om zes uur dat in deze affaire enkele vooraanstaanden uit de Antwerpse politiek, de kunst- en mediawereld naar de correctionele rechtbank waren verwezen. De politici werden met naam en toenaam genoemd, over de kunst- en mediamannen werd zedig gezwegen.
Om halfacht gaf een juichende Bavo Claes het als eerste headline : ?In Antwerpen is gewezen BRT2-producer Jos Baudewijn gearresteerd ! Hij is schuldig aan valsheid in geschrifte, oplichterij en bedrieglijke bankbreuk. Hij ontkent voorlopig zijn aandeel in vier roofovervallen en een dubbele moord.? Waarna een archieffilmpje startte en een sonore stem offscreen de levensloop van de veroordeelde begon voor te lezen : ?Jos Baudewijn begon zijn carrière in 1938 bij Radio Kerkske…?
Helemaal euforisch worden de nieuwslezers als de BRTN-leiding zelf in de beklaagdenbank zit. Bruno Schevernels en Riet D’Haeyer trekken binnenkort misschien tien miljoen frank schadevergoeding. Jarenlang met ongeldige jaarcontracten aan het lijntje gehouden, en daarna zonder boe of bah buiten gesmeten. Wij staan achter beide eisers. Zeker achter Bruno Schevernels, met wie wij jarenlang hebben gevoetbald en wiens tactische aanwijzingen op het veld eenduidig en eenvoudig waren : ?Naar mij !? Bruno heeft begin jaren tachtig eens voorgesteld om samen met een sprekende hond een programma voor kinderen te maken, maar dat werd als volslagen belachelijk van de hand gewezen. De klacht van Bruno en Riet was, drie jaar na het indienen ervan, alleen maar ontvankelijk verklaard, maar was wel meteen goed voor één van de drie hoofdpunten in het bulletin van één uur.
Zeggen dat tien jaar geleden Paul Vandenbussche van de negende verdieping naar beneden kwam gestormd, om het bericht dat Daniël Buyle gelijk had gekregen van de Raad van State persoonlijk uit het middagnieuws te wippen. Nu zou Daniël in de studio te gast zijn om zijn versie van de feiten te geven.
In de laatste Zevende Dag werd nethoofd Eric Strieleman door dat opgewonden standje van een De Vadder geïnterpelleerd over het nieuwe logo van TV1. Volgens De Vadder was dat a) onnozel ; b) plagiaat ; c) frauduleus duur (50 miljoen frank). Hij zei er pro forma wel bij dat dit de bezwaren in de pers waren geweest, maar er kon weinig twijfel over bestaan dat hij zelf dit nog erg milde kritiek vond voor zo een onding als het nieuwe logo. Strieleman probeerde zo sympathiek te blijven als hij zich had voorgenomen, maar zijn lachjes werden met de minuut groener. Vooral toen De Vadder zijn afscheidsvraag stelde : ?Klopt het dat u op de wip zit als nethoofd en dat men u wil wegpromoveren naar één of andere folkloristische functie, zoals directeur van Omroep Brabant ?? Het klopte inderdaad.
Koen Meulenaere
