is het virtuele verlengstuk van Knack. Op www.knack.be kunt u het belangrijkste nieuws van de dag op de voet volgen. U kunt zich ook abonneren op onze dagelijkse nieuwsbrief. Naast de e-Knack – de digitale versie van het blad – bieden wij ook achtergronddossiers aan en blogs van redacteurs, recensenten en medewerkers. Elke week vindt u op deze pagina een bloemlezing van het almaar groeiende aanbod op Knack.be.
nieuwe blog: ‘APPELEN EN CITROENEN’ VAN LEEN HUET
De voormalige Knack-columniste Leen Huet houdt van elegante armoede, originele beelden en de hoeken en kanten van het literaire leven. Met die thema’s dolt ze voortaan in haar logboek op het web.
‘U kent dat wel, die momenten waarop losse elementen plotseling samenvallen tot een patroon. Gisteren herontdekte ik in een donkere hoek van mijn kast een ooit gekregen boek, nogal slordig van uitzicht, hoewel het net als de chicste bibliofiele exemplaren een nummer droeg – een laat nummer, 816, niettemin een nummer. Van een zekere Remy de Gourmont. Wie of wat zorgt er dan voor dat je begint te bladeren, te lezen? Feit is dat die meneer De Gourmont, net als zijn tijdgenoot Ahmet Rasim en zijn voorganger Mercier, nu het stof van zijn leven is gaan liggen, een verrassend goede columnist blijkt te zijn. Ik had wel eens van hem gehoord, hij heeft het soort naam waarmee je decadent dichter werd en verzen ciseleerde over de sinistere glans van een opaal aan een ontuchtige vrouwenhand; niet het soort lieden waarvan je verwacht dat ze luchtige krantenstukjes gaan publiceren over vliegenbestrijding en luizenplagen in Parijs, over een match tussen zwarte boksers onder roze lampen, over exotische watervogels verdwaald aan Franse oevers. Paus Pius X excommuniceert de tango, maar prijst de furlana? Remy de Gourmont wijst ons er fijntjes op dat dit ook de lievelingsdans was van Casanova. Comme tout se rejoint!’
BLOGS.KNACK.BE/HUET
JOHAN VAN OVERTVELDT: ‘INCONVENIENT? ZONDER MEER. TRUTH? MIsSCHIEN’
Johan Van Overtveldt roeit tegen de stroom in en plaatst een reeks vraagtekens bij ‘An Inconvenient Truth’.
‘Je moet van satanisch slechte wil of compleet debiel zijn om de boodschap vervat in de documentaire en het bijbehorende boek An Inconvenient Truth van Al Gore in twijfel te durven trekken. Uiteraard heeft die discussie ook een hele ideologische achtergrond, maar die Gore-bevragers komen steeds meer uit wetenschappelijke hoek. Op 13 maart stond daarover een heel opvallend artikel in The New York Times (NYT). In het artikel in de NYT wordt een handvol internationale wetenschappers (geologen, klimatologen et cetera) ten tonele gevoerd die diverse punten van kritiek op de boodschap van Gore hebben. Ten gronde gaat het daarbij om de link tussen opwarming (die niemand ontkent) en broeikasgassen. Wetenschappelijk lijken ook heel wat gegevens erop te wijzen dat de opwarming veel te maken heeft met een cyclische langetermijnbeweging waar de menselijke activiteiten slechts een beperkte impact op uitoefenen.
Moet Gore in het verdomhoekje? Absoluut niet. Is het zinvol om toch de discussie, open te houden? Absoluut wel.’
BLOGS.KNACK.BE/VANOVERTVELDT
GUIDO DESPIEGELAERE: ‘EEN BONUS BIJ DE BANK’
Guido Despiegelaere vraagt zich af hoe de loononderhandelingen in de banksector zullen verlopen nu de winsten daar de pan uit swingen.
‘De loononderhandelingen voor de bedienden van de banken, die straks van start gaan, zijn tot mislukken veroordeeld. Loonmatiging kan voor de werknemers geen punt meer zijn. In hun ogen is de loonnorm van 5 procent voor 2007 en 2008 uiterst indicatief. Zij argumenteren dat hun werkgevers kwistig dividenden uitdelen aan hun aandeelhouders. De grootbanken maalden vorig jaar inderdaad 11,5 miljard euro nettowinst, dat is 400 procent meer dan vier jaar geleden. Fortis, KBC, Dexia en ING België boekten een tweecijferige winstgroei, bij KBC schoot de winst op een jaar tijd 52 procent omhoog. Sinds enkele jaren stijgt de ‘nettowinst per werknemer’ met gemiddeld 7,4 procent per jaar, tot 76.000 euro in 2006. De bankbedienden willen net als de aandeelhouders hun deel. Zij hebben geen ongelijk. Het bewijst eens te meer dat het loonbeleid te weinig flexibel is. (…) De superwinsten van de banken brengen de loonnorm helemaal in verlegenheid. Het risico bestaat dat de vakbonden die winst via een verhoging van de loonschalen willen verzilveren. Dat zou riskant zijn, want niet alle jaren zijn even vet. Een bonus of winstparticipatie biedt een flexibele oplossing. De werknemers krijgen hun deel van de mooie winst, minder of niets in zwakkere jaren.’
BLOGS.KNACK.BE/DESPIEGELAERE
NELE REYMEN: ‘MIJN MANNEN’
‘Ik heb vijf mannen’, schrijft Nele Reymen. ‘Vijf hardwerkende mannen, stielmannen, die lijken te weten wat ze doen, en ervoor betaald worden.’
‘Ze wekken me ’s morgens met vallende betonblokken of een aangenaam muziekje. Te aangenaam voor dat uur, wetend dat hun dag om zes uur in de ochtend begint. Soms schieten ze zelf aan het zingen. ‘And after aaaaaall, you’re my wonder-oooooone. ‘Wonderone, niet wonderwall. Vreemd, aangezien ze toch voornamelijk muren metselen.
Wanneer ik uit bed kruip, telbare uren later, staan ze klaar. Iets waarvan ik de eerste dag niet op de hoogte was. Met een kater van de vorige avond en nog altijd slaapdronken opende ik mijn gordijnen. Voor ik er erg in had, stond ik in mijn nakie oog in oog met een stel bouwvakkers. Altijd jammer. Vanaf de tweede dag spring ik omzichtiger om met mijn exhibitionisme. Ik kleed me nu steeds om achter gesloten gordijnen. Zonde. Zeker wanneer aan de overkant vijf mannen staan die zelf voor geen geld hun bilspleet laten zien.
Wat ís het trouwens met bouwvakkers en die bilspleet? Zover ik mij kan herinneren heb ik er geen andere gekend. Het typeert hen: iets wat lijkt op bergschoenen met een stalen tip (functionele kledij, urgh) en die spleet. Die niet te negeren reet, scheur, kloof, die soms harige gleuf. (…) Mijn mannen neigen naar het ideale. Ze verwijten me niet dat ik ofwel ga winkelen, ofwel in mijn luie stoel hang. (…) Op mijn mannen kan ik rekenen.’
BLOGS.KNACK.BE/REYMEN
