Bioloog Simon Baeckens (UAntwerpen) en zijn collega’s beschrijven in The Journal of Animal Ecology een snelle evolutie van seksferomonen. Dat zijn stoffen die dieren gebruiken om een partner aan te trekken. Voor het onderzoek werden muurhagedissen op vijf piepkleine Griekse eilandjes geplaatst, met een wisselende druk van concurrenten en predatoren.

De voornaamste conclusie was dat de diertjes in enkele generaties tijd een aantrekkelijker seksferomoon produceren als de competitie groot is en de kans op predatie laag.

Om zichzelf te promoten, zetten de hagedissen secreties uit kliertjes op hun dijen af. Andere diertjes evalueren die secreties met hun gevorkte tong. Maar de chemicaliën kunnen ook predatoren aantrekken, waardoor hagedissen een afweging moeten maken tussen veiligheid en attractiviteit.

Levensomstandigheden spelen ook een rol in het werk van bioloog Maarten Larmuseau (KU Leuven) en zijn collega’s over menselijke voortplanting. Ze melden in Current Biology dat er de laatste vijfhonderd jaar nooit meer overspel is gepleegd dan in de negentiende eeuw, met name in lagere sociale klassen in dichtbevolkte steden. Arbeiders in die steden gaven zich vier keer meer over aan overspel dan landbouwers. Maar de mate van overspel was altijd vrij laag.