Julien De Wit (22) is derdejaarsstudent rechten aan de UAntwerpen en voorzitter van de Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS).
Waarom koos u voor de rechtenstudie?
Julien De Wit: Ik was begonnen aan een studie handelsingenieur, maar dat boeide me niet. Alleen het vak handelsrecht vond ik razend interessant.
U bent ondertussen ook lid van de Studentenraad van de UAntwerpen, voorzitter bij de VVS en bent actief in vele verenigingen. Dat betekent dat uw maatschappelijk engagement groot is.
De Wit: Dat is gegroeid tijdens de coronacrisis. Je botst dan op allerlei grenzen en problemen. Studenten die in armoede leven of het mentaal moeilijk hebben, bijvoorbeeld. Ik wil mijn medestudenten daarbij helpen.
U besteedt veel aandacht aan het enorme tekort aan goede studentenkamers.
De Wit: Een nijpend probleem dat alleen maar groter lijkt te worden. Daarom hebben we onlangs binnen de VVS een constructieve nota geschreven voor de Vlaamse regering en voor de universiteiten en hogescholen.
U doet daarin ook enkele voorstellen. Wat staat daarin?
De Wit: Er moeten meer koten worden gebouwd, ook buiten de stadscentra. We zien ook dat sommige woningen soms vijf, zes jaar leegstaan voordat ze verbouwd worden. Waarom kunnen studenten ze niet huren tijdens die overgangsperiode?
U dacht vroeger dat een kot een luxe was. Nu niet meer?
De Wit: Een kot is inderdaad niet voor iedereen een luxe. Ik ken studenten die geen veilige thuissituatie hebben. Zij hebben een kot nodig, een veilige plek. Anderen komen gewoon van veel te ver. Het kotenprobleem staat symbool voor de financiële problemen van veel studenten. Ik ken bijvoorbeeld een studente die in de problemen is gekomen na de scheiding van haar ouders. Ze kampt met psychologische problemen en moet door haar dure kot elke week kiezen tussen ofwel gezonde voeding ofwel de afspraak bij haar psycholoog.
Gevolg: ze overleeft op appelen en diepvriespizza’s.
Sommigen aan de UAntwerpen voorspellen u een mooie politieke toekomst.
De Wit: Ik heb een haat-liefdeverhouding met politiek. Je kunt in de politiek veel goeds doen, maar ik erger me aan de vaak onhaalbare, dure voorstellen van sommige partijen. Politici lijken soms niet te weten waar mensen echt van wakker liggen. Ik ben nog jong. Ik weet nog niet wat ik later wil doen. In elk geval wel iets dat een verschil maakt voor mensen. Laat ik morgen alvast beginnen met een goed examen bestuursrecht. (lacht)