De Vlaamse regering doet de Gordel rond Brussel cadeau aan het francofoon imperialisme. Zo luidt de stelling van de journalist Guido Tastenhoye.
In zijn boek Vlaams-Brabant ingelijfd bij Brussel ? brengt Guido Tastenhoye het verhaal van Hugo Casaer (CVP), de burgemeester van Beersel. ?Toen de eerste versie van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen klaar was, knipte Casaer er één bladzijde uit, ontdeed ze van de nodige referenties en toonde ze op een vergadering van partijgenoten. Hij vertelde de aanwezigen dat hij de hand had kunnen leggen op een laatste versie van het FDF-programma en dat ze zo vriendelijk waren geweest om er meteen de Nederlandse versie bij te doen. De meeste aanwezigen vielen bijna van hun stoel en gaven lucht aan hun verontwaardiging over zoveel francofoon imperialisme. Troost u, zei Casaer, het is eigenlijk de tekst die de professoren voor minister Kelchtermans (CVP) maakten.?
Uitdagend en goed gedocumenteerd schetst de journalist van Gazet Van Antwerpen het beleid van de Vlaamse overheid ten aanzien van de zes Vlaamse gemeenten met taalfaciliteiten en de andere Vlaamse gemeenten rondom Brussel. Het is een schrijnend verhaal over politici die stoer de spieren rollen, maar niks doen. Te pas en te onpas komt onder meer minister-president Luc Van den Brande (CVP) met ronkende verklaringen, in de praktijk biedt de Vlaamse regering geen weerwerk tegen de verfransing. Dat is bij elke gemeenteraadsverkiezing vaststelbaar (zie kaart). De Vlaamse faciliteitengemeenten worden officieel in het Nederlands bestuurd, maar overal gaat de Vlaamse aanwezigheid achteruit.
Sint-Genesius-Rode, dat Brussel strategisch van Wallonië scheidt, wordt bestuurd door onder meer Georges Clerfayt, het boegbeeld van het Front Démocratique des Bruxellois Francophones (FDF). W+B Wallonie-Bruxelles het officieel internationaal tijdschrift van de Franse Gemeenschap en het Waals Gewest, publiceerde een kaart waarop de taalgrens rond Brussel loopt, de zes faciliteitengemeenten inbegrepen. Brussel wordt er voorgesteld als een eentalig Franse stad, de Franstaligen in de Vlaams-Brabantse gemeenten worden opgevoerd als slachtoffers van Vlaamse onverdraagzaamheid.
VAGE BELOFTES EN MOOIE INTENTIES
In 1991 maakte de Vlaamse regering, ruim laat, een actieplan Vlaams-Brabant op. De uitvoering zou 8,2 miljard frank kosten. In de sociale woningbouw zou het aandeel van Vlaams-Brabant van 9 naar 25 procent stijgen. Er zouden miljarden zijn om gronden aan te kopen en er kwamen vestigingspremies tot een half miljoen frank. De uitvoering zou bij minister Louis Waltniel (toen PVV) liggen. Maar omdat de partij van Waltniel binnen de regering in de oppositie zat, mocht daar niks van in huis komen.
De regering pakte dan uit met Vlabinvest, een project voor de bouw van 300 flats in de Brabantse Gordel. Pas na twee jaar waren de uitvoeringsbesluiten klaar. Intussen realiseerde Vlabinvest al…. 13 flats en ging er 40 miljard frank overheidsgeld naar nieuwe gebouwen en wegeninfrastructuur voor Euro-Brussel.
Ook het Actieplan van de Vlaamse regering vindt Tastenhoye maar niks. ?De Vlaamse regering gaat de internationalisering van de Gordel te lijf met amper tweehonderd sociale woninkjes, een maandblad, enkele bijkomende medewerkers voor de culturele centra en een hoop beloften en vage intenties die nergens hard gemaakt worden.? De provincie Vlaams-Brabant zet bijna vijf procent van haar krap budget in de Gordel in. Als de Vlaamse regering hetzelfde zou doen, dan zou ze 26 miljard frank moeten vrijmaken. In feite besteedt ze er 23,3 miljoen frank. Voor de sluiting van de Limburgse mijnen maakte ze honderd miljard frank vrij.
Tastenhoye vreest dat de Vlaamse regering niet alleen de zes faciliteitengemeenten maar ook Tervuren en Overijse als verloren beschouwt. ?Van den Brande mag hiervoor zijn nek niet meer uitsteken.? Met het Ruimtelijk Structuurplan geeft de regering de Vlaamse Gordel helemaal op, vindt Tastenhoye. Het ontwerp werkt de verstedelijking en de verfransing van de Gordel in de hand, in plaats van er de bebouwing te ontraden. Maar zo’n ontradingsbeleid kost geld. Het vergt ook een flinke portie politieke moed om aan de Vlamingen uit te leggen dat niet alle grond bouwgrond is.
Tastenhoye denkt dat de Zes en de Gordel niet verloren zijn. Hij pleit voor een doorgedreven actieplan en wil twee procent van de Vlaamse begroting aan Brussel (zes miljard) en Vlaams-Brabant (zes miljard) zien spenderen. Dezer dagen praat de Vlaamse regering over de begroting van 1998.
P.R.
Guido Tastenhoye. Vlaams-Brabant ingelijfd bij Brussel ? Davidsfonds, Leuven. 1997. 126 blz. 495 frank.
