François Bayrou droomt van een centrummeerderheid.
François Bayrou (55) is de leider van de centrumpartij UDF (Union pour la Démocratie Française), een allegaartje van christendemocraten en liberalen. Een katholieke boerenzoon uit de Pyreneeën, minister van Onderwijs van 1993 tot 1997. Bayrou is bereid om als president samen te werken met andere partijen en bijvoorbeeld een socialistische premier te benoemen. Of hij de eerste ronde overleeft, is verre van zeker, maar volgens de peilingen is hij de enige kandidaat die in de tweede ronde een kans maakt om Nicolas Sarkozy te verslaan.
Denkt u dat u, als u tot president verkozen wordt, uw beloftes kunt waarmaken?
FRANÇOIS BAYROU: Zeker. Ik heb een hekel aan demagogie en dus doe ik geen loze beloftes. Twee dingen zijn voor mij cruciaal: we moeten onze zieke democratie hervormen en we moeten in deze tijden van mondialisering het Franse republikeinse model overeind houden. Dat zal alleen mogelijk zijn als we de waarheid zeggen, ook over de staatsschuld en het begrotingstekort.
En die is?
BAYROU: Dat we iedere cent die we uitgeven eerst moeten verdienen. Ik wil geen president zijn met een gat in zijn hand.
Wat moet er tegen het einde van 2007 veranderd zijn onder president Bayrou?
BAYROU: Een heleboel. Onze democratie, om te beginnen. Voor het eerst sinds meer dan vijftig jaar zal er een centrummeerderheid zijn, waarin socialisten, democraten en gaullisten samenwerken. Ik wil niet verdelen om te heersen. Dat ligt niet in mijn natuur. Ik wil niet alle macht naar mij toe trekken en andersdenkenden uitsluiten. De socialisten en de gaullisten van het slag van Sarkozy roepen nu al vijfentwintig jaar: ‘Wie niet vóór mij is, is tegen mij.’ Zo zit ik dus niet in elkaar. Ik wil met bekwame mensen samenwerken, ook als die niet tot mijn partij behoren. Dat is veel vruchtbaarder.
Gelooft u echt dat u het hele systeem kunt veranderen?
BAYROU: Hoe lang zeg ik al niet dat de tegenstelling tussen links en rechts voorbijgestreefd is? Een centrummeerderheid is ook in Frankrijk niet langer een utopie. We hebben nu het voorbeeld van Duitsland, waar de kiezers de twee kampen gedwongen hebben om hun steriele vetes te begraven en samen te werken.
Hoe wilt u het probleem van de werkloosheid aanpakken?
BAYROU: Ondernemingen die twee nieuwe werknemers in dienst nemen, hoeven voor die werknemers vijf jaar lang geen sociale bijdragen te betalen. Ik ben ervan overtuigd dat we op die manier honderdduizenden nieuwe banen kunnen scheppen.
Toch schijnt u niet populair te zijn bij de lagere inkomenscategorieën.
BAYROU: Daar ben ik nog niet zo zeker van. Ik ben een man van het volk. Van de voornaamste presidentskandidaten ben ik de enige die ooit in zijn leven met zijn handen heeft gewerkt. De mensen voelen wie je bent. Ik heb respect voor de mensen en ik zoek ook geen zondebokken: niet de immigranten, en ook niet de werklozen die zogezegd te lui zijn om ’s morgens uit hun nest te komen. De meesten zouden maar al te graag werken. Ik beschouw werklozen niet als luilakken.
Europa speelt in deze campagne geen rol van betekenis. In uw programma, dat 20 pagi-na’s telt, valt het woord ‘Europa’ voor het eerst op pagina 18.
BAYROU: Het is mijn ambitie de Fransen opnieuw met Europa te verzoenen en Europa opnieuw met de Fransen. Als ik verkozen word, zal ik in mei al contact opnemen met de Europese Commissie en een aantal geestverwanten opzoeken, zoals de Duitse kanselier Angela Merkel, de Italiaanse premier Romano Prodi, de voorzitter van de Eurogroep Jean-Claude Juncker en de Belgische premier Guy Verhofstadt. Met al die mensen onderhoud ik al jaren goede banden. We zullen de beslissing moeten nemen een nieuw Europees Verdrag te schrijven, een tekst die tegelijk kort, leesbaar en begrijpelijk is. Europa is een dringende noodzaak, en ik ben niet bang de Fransen voor het hoofd te stoten door dat te zeggen.
© L’Express
