De voedingswaarde van insecten is niet minder dan die van kip, rund- of varkensvlees. Bovendien is de kweek veel minder belastend voor het milieu. Eigenlijk vormen de zespotige griezels een interessant alternatief voor vlees.

Dat mensen in bepaalde delen van de wereld insecten eten, doet ons eerder kokhalzen dan watertanden. In de westerse wereld bestaat bovendien de misvatting dat ze dat alleen doen als overlevingsstrategie, omdat insecten makkelijker verkrijgbaar en goedkoper zijn dan vlees. Volgens de Amerikaanse entomoloog Gene DeFoliart, die onderzoek verricht naar de economische voordelen van insecten als voedingsbron, heeft het westerse vooroordeel tegenover insecten dramatische gevolgen voor het milieu gehad. Vlees is een van de meest milieubelastende bestanddelen van onze voeding. Nu al wordt ruim veertig procent van ’s werelds landbouwgronden gebruikt voor vleesproductie. Als de vraag naar vlees blijft toenemen in landen als China bijvoorbeeld, zal er in de toekomst onvoldoende grond voor veeteelt beschikbaar zijn. Er is dus nood aan alternatieve vleesbronnen, en insecten bieden een mogelijke oplossing. Ze zijn rijk aan eiwitten en qua voedingswaarde kunnen ze concurreren met rund- en varkensvlees (40 tot 75 gram eiwit per 100 gram droog gewicht). Veel insectensoorten bevatten essentiële aminozuren, belangrijke hoeveelheden essentiële vetzuren, ijzer en vitamines A, B2 en D. Insecten zijn goed verteerbaar en hebben volgens kenners een zachte notensmaak.

Volgens entomologen zijn zowat alle insectensoorten geschikt voor consumptie, zelfs kakkerlakken. In Afrika worden ongeveer 250 soorten als voedsel gebruikt. Tachtig procent daarvan zijn rupsen, sprinkhanen en keverlarven.

Van de rupsen worden de darmen leeg geknepen, vervolgens worden ze kort gekookt en dan te drogen gelegd. Men kan ze braden met een uitje. Sprinkhanen, die in Afrika in grote zwermen kunnen voorkomen, kunnen gedroogd en maanden bewaard worden. Het probleem met sprinkhanen zijn de residu’s van pesticiden die ze kunnen bevatten. Keverlarven ten slotte worden gebakken met uien, peper en zout. In de tropen kunnen vrouwen die de larven verzamelen uit het geluid dat ze maken afleiden in welk stadium ze zich bevinden. Volwassen kevers worden ook gegeten, na verwijderen van de kop, de poten en de vleugels.

VOEDZAAM ACHTERLIJF

Een van de delicatessen vormen termieten, vooral de koningin dan. Zij heeft een zeer voedzaam achterlijf dat ongeveer tien centimeter lang kan worden en in Uganda en Zambia aan ondervoede kinderen gegeven wordt.

Ook muggen worden gegeten. Aan de oevers van Oost-Afrikaanse meren hangen ze vaak in dikke wolken bijeen. Daar worden ze in manden gevangen die in de wolken worden gezwaaid. Vervolgens worden de muggen gestampt, gedroogd en gebakken in cake. Muggen vormen een belangrijke eiwitbron in Oost-Afrika.

Mieren zijn een lekkernij in Latijns-Amerikaanse staten: gebakken met knoflook en uien verdwijnen hele kolonies in de Mexicaanse taco’s. In Colombia kan je in de pauze van een film geroosterde parasolmieren krijgen in plaats van popcorn.

Insecteneters zijn zeldzaam in het Westen. Door ons klimaat zijn hier ook veel minder insecten voorradig dan in de tropen. De beestjes kunnen wel makkelijk gekweekt worden met een relatief lage milieubelasting. Om kans te maken op de westerse markt moet de weerzin tegen het eten van insecten overwonnen worden. Onderzoek naar de perceptie en smaakwaardering is aan de gang. Een mogelijkheid die meer in ons denken zou passen is de toevoeging van geisoleerde insecteneiwitten aan kant-en-klare maaltijden en aan bewerkt vlees.

Niet dat we helemaal niet met insecten in aanraking komen. Van schildluizen wordt een rode kleurstof gemaakt die gebruikt wordt in Smarties, Campari, lippenstift en yoghurt.