De in Brussel geboren Franse oorlogscorrespondente Florence Aubenas wil de Belgische nationaliteit aanvragen om zich zo beter in ons land te kunnen verdiepen.

Het War Museum in Bastogne, gewijd aan de Slag om de Ardennen, kreeg vorige week hoog bezoek. Op een druk bijgewoond colloquium over oorlogsjournalistiek waren enkele bekende schrijvers en oorlogsverslaggevers aanwezig. Onder anderen de inmiddels 83-jarige Jonathan Randal, gedurende dertig jaar oorlogsverslaggever voor The Washington Post, was er, net als Florence Aubenas, grande reporter van Le Monde, en jetsetfilosoof Bernard-Henri Lévy – BHL voor de intimi -, die ook wel eens naar conflictgebieden reist om reportages te maken.

In tegenstelling tot haar landgenoot BHL, die de aanwezige pers geen blik gunde, nam publiekslieveling Florence Aubenas ruimschoots de tijd om haar collega’s van de Franstalige pers te woord te staan over de risico’s van haar vak. Aubenas weet waarover ze spreekt. In 2005 werd ze, toen nog in dienst van de krant Libération, in Bagdad samen met haar gids ontvoerd en gegijzeld. Na haar vrijlating stond de Franse president Jacques Chirac haar op het vliegveld op te wachten.

Wat Aubenas van veel andere oorlogscorrespondenten onderscheidt, is haar interesse voor kleine mensen die grote gebeurtenissen ondergaan. Zo nam Aubenas een jaar onbetaald verlof om zich anoniem te gaan vestigen in de Normandische stad Caen, waar ze zich inschreef als werkzoekende. Ze wilde onderzoek doen naar de Fransen die moeten rondkomen van erbarmelijk betaalde hamburgerbanen. Ze ging zelf aan de slag als schoonmaakster op de ferry’s die vanuit Caen de overtocht naar Zuid-Engeland maken. In haar boek over wat ze daar meemaakte, Le quai de Ouistreham (2010), klaagt ze de beroerde arbeidsomstandigheden in schoonmaakbedrijven aan. Het werd een bescheiden bestseller. Voor het recente En France reisde Aubenas tot in de meest afgelegen hoeken van Frankrijk op zoek naar de achterban van het Front National.

Le Soir en de RTBF wilden graag weten wat haar toekomstplannen zijn. Iran lijkt Aubenas wel wat, maar ook België, gaf ze de journalisten mee. Ze voegde er met een glimlach aan toe dat ze ook van plan is de Belgische nationaliteit aan te vragen, bovenop de Franse. Niet om fiscale redenen, maar omdat ze zich eigenlijk al Belg voelt – Aubenas bracht de eerste vijftien jaar van haar leven in Brussel door. En vooral omdat het volgens Aubenas journalistiek zoveel sterker en minder vrijblijvend is om je als Belgische in België onder te dompelen. Afgaand op het journalistieke palmares van Aubenas is het nu al uitkijken naar het resultaat.

Han Renard

Na haar gijzeling in Bagdad stond president Chirac haar op het vliegveld op te wachten.