Facebook wordt gedoogd maar antiek bevonden, Instagram is een kunstvorm op zich, en wee degene die een screenshot maakt op Snapchat. Online houden tieners er vandaag andere zeden op na dan vorige generaties. Drie getuigenissen op hun maat: beknopt, beeldend en #nofilter.
CHLOÉ VAN DEN MEERSSCHE (15), SOPHIE BRATTINGA (15) EN ZITE DEGRAEVE (15) – Wonen in Tervuren – Spenderen ongeveer 3 uur per dag aan sociale media
ZITE: Instagram is een kunst op zich. Je wilt een perfecte feed: alle foto’s moeten elkaar completeren en dezelfde stijl of filter hebben. Allemaal blauwe foto’s en plots één knalrode? Mag niet. Je moet ook variëren: selfies kunnen, maar niet de hele tijd.
CHLOÉ: Wij hebben elk twee Instagram-accounts: een openbare en een afgeschermde voor zo’n acht vrienden. Veel stelt die privéaccount niet voor: je kunt er uilige foto’s kwijt die niet iedereen hoeft te zien, en dat is het zowat. We zien ook weleens vrij pikante foto’s passeren, van nog jongere meisjes dan wij. Dat vinden we maar vreemd.
SOPHIE: Foto’s wissen? Doe ik zelden. Tenzij je na tien minuten niet één like hebt, natuurlijk. Dat zou wel heel gênant zijn.
Facebook? Meer dan een verjaardagskalender met een handige chatfunctie is dat niet. Twitter? Daar snap ik het nut al helemaal niet van. Als er überhaupt iets interessants op Twitter te lezen valt, zie ik het vroeg of laat wel via een screenshot op Instagram of Facebook.
ZITE: Swarm gebruiken we ook, een app waarmee je je locatie kunt delen. Ze waarschuwen soms voor zulke apps, maar ik heb hooguit 34 vrienden die kunnen zien waar ik ben. En dan is er Snapchat: heel verslavend. Zeker door de streaks: hoe langer je een gesprek gaande houdt, hoe meer vlammetjes je krijgt. Elke 24 uur moet je minstens één bericht naar elkaar sturen. Dat 100 of 200 dagen volhouden, is niet uitzonderlijk.
CHLOÉ: We sturen met Snapchat meestal foto’s naar elkaar in plaats van filmpjes. Filmpjes zijn handig als je geen zin hebt om te typen. De spraakmemo’s van Messenger gebruik ik daar ook weleens voor. Of bellen dan niet handiger is? Goh.
ELIAS FIERENS EN FREDERIK THEUNNIS (15) – Wonen in Lier – Spenderen 2 tot 3 uur per dag aan sociale media
ELIAS: Mijn ouders vinden Snapchat een goed concept omdat elke foto die je doorstuurt na tien seconden opnieuw verdwenen is. Ze weten wellicht niet dat je er een screenshot van kunt maken. Dat is wel tegen het principe van Snapchat. Gekke foto’s en domme boodschappen die je met je vrienden deelt: je wilt die niet bewaard zien – of erger: op je verjaardag op Facebook zien terugkeren. Maar kwaad kan ik me daar niet over maken. Ik bewaar zelf ook lelijke foto’s van mijn vrienden.
FREDERIK: Ik gebruik vooral Snapchat en Messenger, de chatfunctie van Facebook. Instagram is leuk, maar op je vijftiende maak je niet elke dag Instagram-waardige dingen mee. Op onze leeftijd is dat meer een medium voor meisjes. Ik zie mezelf bijvoorbeeld niet naar een bos trekken om een fotoshoot voor mijn feed te houden. Jongens zijn ook minder bezig met likes, denk ik. Ik zal zelf nooit iemand via een bericht vragen om mijn foto leuk te vinden. Als iemand dat aan mij vraagt, doe ik dat wel – om ruzie te vermijden. Maar een halfuur later haal ik dat duimpje gewoon weer weg.
ZINKE NEIRINCK (17) – Woont in Waasmunster – Spendeert 2,5 uur per dag aan sociale media
ZINKE: Facebook is tijdverlies. Na een halfuurtje scrollen vraag ik me altijd weer af: wat heb ik eigenlijk bekeken? Een paar vrienden hebben hun account al gewist. Het is dat iedereen Messenger gebruikt of het waren er al veel meer geweest. Instagram is gewoon overzichtelijker, beknopter en stijlvoller.
Ik heb twee Instagram-accounts: één is openbaar en één privé. Op mijn openbare account post ik foto’s van mijn voeten op elke nieuwe locatie waar ik kom. En foto’s met vrienden of van landschappen. Nooit selfies, inspirationals, throwbacks of eten. Ik werk in een restaurant: een klant die met een smartphone boven zijn bord hangt vind ik nogal onnozel.
Mijn generatie staat op haar privacy. Als een veertiger zich triest voelt, lees je dat op Facebook. Zoiets delen wij niet, of toch niet met iedereen. Mijn vader wilde mijn privéaccount volgen, maar dat heb ik niet toegelaten. Ik heb hem wél gedwongen om mijn andere account te volgen: daar telt elke like.
DOOR KRISTOF DALLE, FOTO’S DIEGO FRANSSEN
