Tot vorig jaar was er in het federale parlement in Brussel een ‘parlementaire gebedsgroep’ actief. De voorlopig laatste activiteit was een ‘exorcisme’ of duiveluitdrijving. Voor gevoelige zielen: er kwam geen bloed bij kijken. Alleen een scheut wijwater.
Het begon op 14 juni 2012 met een merkwaardige tweet van Vlaams Belang-Kamerlid Tanguy Veys: ‘Voor het eerst aanwezig geweest bij een #exorcisme. #Leo XIII. Pius X.’ Als een zekere Annabelle vragen stelt bij die duiveluitdrijving, volgt nadere verklaring: ‘Katholiek ritueel volgens paus Leo XIII. Uitgevoerd door priester, Latijnse tekst, kruisbeeld, gewijd water. That’s it.’
Maar Veys zei niet alles. Hij ging voorbij aan de vermelding ‘Pius X’. En hij zweeg over de rest. Hij was weliswaar loslippig geweest, maar hij wilde de ‘parlementaire gebedsgroep’ niet in diskrediet brengen.
Die parlementaire gebedsgroep ontstond in 2010 in de schoot van het Vlaams Belang. Praktiserende katholieken als Alexandra Colen (inmiddels ex-VB) en Tanguy Veys zochten een manier om samen te bidden met andere gelovigen uit hun werkkring, dus uit het federale parlement. Maar omdat het uitoefenen van een geloofsovertuiging delicaat ligt, zeker in publieke gebouwen, wilden ze niet te veel ruchtbaarheid geven aan hun initiatief. Soms stelde Colen haar parlementair bureau ter beschikking van de gebedsgroep, soms weken ze uit naar een van de discrete vergaderzaaltjes van het VB. Het vaste gezelschap bestond uit Colen en Veys, aangevuld met het Limburgse VB-Kamerlid Annick Ponthier, Marc Joris, medewerker van de Senaatsfractie van het VB, plus een personeelslid van de Kamer.
Tanguy Veys: ‘We baden een rozenhoedje, het evangelie van de dag, en een bezinningstekst.’ Veys leverde ook de religieuze attributen (‘een kaars, een kruis, een icoon’). Colen zorgde voor de paternos-ters. Vandaar, zegt Marc Joris, dat ze zich met klem hebben verzet tegen de kritiek van Kamervoorzitter André Flahaut. Die had lucht gekregen van het initiatief en vond de organisatie van godsdienstige plechtigheden niet te rijmen met de neutraliteit van zijn instelling. Marc Joris: ‘Alsof we met een kruisbeeld in processie door het halfrond wilden trekken.’
Rituale Romanum
Alexandra Colen nodigde ook bezoekers uit. De ochtend van 14 juni dient aan de ingang van het Huis van de Parlementsleden Eric Jacqmin zich aan. Hij is van top tot teen in een zwarte soutane gehuld, zoals voorgeschreven voor een priester van het Priesterbroederschap Pius X, de conservatief-traditionalistische beweging van wijlen aartsbisschop Lefebvre. Jacqmin was vergezeld van Robin Vandenberghe, een jonge VB’er die samen met zijn tweelingbroer Rien actief is in Pius X, onder meer bij anti-abortusacties.
Ponthier was er die dag niet bij, de rest van de ‘vaste club’ wel. Al wil, op Tanguy Veys na, niemand zeggen wat er precies gebeurde. Vandenberghe: ‘Ik herinner het me niet meer.’ Joris: ‘Ik versta geen Latijn.’ Jacqmin: ‘Wat er toen gebeurde, gaat u niet aan.’ Veys: ‘Jacqmin verrichtte een exorcisme. Het was zijn initiatief. Hij had het ‘Rituale Romanum’ mee (een liturgisch boek met gebeden die niet in het gewone brevier staan, nvdr), wijwater, en een eigen kruis dat trouwens een stuk groter is dan het mijne.’ Colen: ‘Ik spreek niet graag van exorcisme. Mensen stellen zich dan scènes uit Rosemary’s Baby of The Exorcist voor. Terwijl ons initiatief te vergelijken viel met het bidden van ‘Verlos ons van het Kwaad’ uit het ‘Onze Vader’.’
En wat kan beter van het kwaad verlost worden dan het parlement, de instelling die met abortus- en euthanasiewetten zo ingaat tegen de leer van de kerk? Zoals Tanguy Veys in zijn laatste tweet aangaf: ‘Als dit mensen kan inspireren & aanmoedigen om goede te doen & eveneens behoedt voor Kwade & onheil ben ik al heel tevreden.’
DOOR WALTER PAULI
