‘Misschien kunnen we het festival als een soort slaap beschouwen’, staat in de brochure te lezen. Nochtans zet het festival niet in op saaie stukken waar u zich doorheen moet snurken. Het zet in op, bijvoorbeeld, 100% POP, een stomend concert waarbij de Zimbabwaanse Nora Chipaumire zich bedient van Grace Jones’ oeuvre om racisme te bevechten. U maakt ook, met Silke Huysmans en Hannes Deneere, een ontluisterende videotrip naar ‘ Pleasant Island’ Nauru, dat op verzoek van Australië vluchtelingen opvangt. En Mette Edvartsen laat u letterlijk neerstrijken in haar opera Penelope Sleeps, waarin ze de relatie van de vrouw tot de wereld schetst. Dit is de festivalmissie: theater tonen dat zó jolig buiten de lijnen kleurt dat het even verkwikkend is als een diepe slaap. Het festival eindigt met Somnia, een door Anne Teresa en Jolente De Keersmaeker gegidste boswandeling tot diep in de nacht. Slaapwel!
Kunstenfestivaldesarts
Brussel
10/05 – 02/06
