Joachim Pohlmann is woordvoerder van de N-VA. Met Een unie van het eigen publiceerde hij onlangs zijn tweede roman. Maar hoe is hij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had Pohlmann 12 minuten en 24 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat Turkije aan Duitsland vraagt de komiek Jan Böhmermann te vervolgen wegens zijn uitspraken over Erdogan en Duitsland toestemt om dat te onderzoeken. We zijn blijkbaar niet meer bereid om onze waarden te verdedigen.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

De hipsterbaarden zijn de nektapijten van de toekomst. (lacht) Ik denk dat we ons echt zullen schamen over de behandeling van dieren in de industriële voedselketen. Over vijftig jaar zal – of we daar gelukkig mee zijn of niet – vegetarisme de norm zijn.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Simon Carmiggelt schreef ooit: ‘Politiek kan ons de minimale voorwaarden tot geluk ontnemen, maar kan ons nooit het geluk geven.’ Als iedereen elke dag een goede daad probeert te stellen voor zijn medemens, ben ik een tevreden man.

Bidt u weleens? Tot wie?

Ik bid nooit.

Wat is uw grootste prestatie?

De publicatie van mijn nieuwe roman.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik kan er niet altijd zijn voor de mensen die ik belangrijk vind. Ik faal vaak als man, vriend, zoon en kleinzoon.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Ik denk er bijna wekelijks over om te emigreren naar Berlijn en een drietal keer per jaar overdenk ik een verhuizing naar het Engelse, Schotse of Ierse platteland. Voorlopig is dat slechts escapisme, maar ik hoop die droom ooit te verwezenlijken.

Waaraan bent u het meeste gehecht?

Mijn familie.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Nee.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik ben een heel passieve gebruiker van sociale media. Er zullen ongetwijfeld uitspraken te vinden zijn, maar ik zie eigenlijk niet wat er over mij gezegd wordt.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik heb een kat genaamd Hegel, en daar praat ik heel veel mee. Ter bevestiging miauwt ze terug.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Dat is een hypothetische vraag waarop ik geen antwoord kan verzinnen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?

De Johannespassie van Bach. Dat passieverhaal is het meest moderne gedeelte van het Nieuwe Testament. De muziek en de koorzangen zijn prachtig. De boeken die me het meeste gevormd hebben, zijn Eumeswil van Ernst Jünger en De voorstad groeit van Louis Paul Boon. In mijn studententijd motiveerde ik mij om te blokken door achteraf elke keer dat boek van Boon nog eens te lezen.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

De abstracte mathematica. Dat is een universele, abstracte taal. Helaas is mijn voorkennis van de wiskunde te beperkt.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Mocht iemands leven onmiddellijk bedreigd zijn, is dat de plicht van ieder mens.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Deze vraag.

Wat is de schuld van de media?

Dat is zo’n vraag als ‘wat is de schuld van dé politiek?’. Niets natuurlijk. Er zal wel een medium ergens schuld aan hebben, maar dé media kun je niets verwijten. De opgeklopte sfeer en sensatiezucht van vandaag, zijn trouwens meer de schuld van de nieuwe technologie. Daar kunnen de media alleen maar in meegaan.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ik ga elke zondag naar mijn moeder en grootmoeder.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Nee.

Wat hebt u geleerd in het leven?

De objectieve werkelijkheid is onkenbaar voor de mens. Dat doet me beseffen dat de werkelijkheid zoals ik haar ervaar slechts een interpretatie is. Ik kan mensen daarvan proberen te overtuigen, maar ik mag ze nooit opleggen.

‘Over vijftig jaar zal vegetarisme de norm zijn.’