Ans Persoons is politica voor de SP.A. Zij is de Brusselse schepen voor Nederlandstalige Aangelegenheden. Maar hoe is Persoons als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had ze slechts 7 minuten en 53 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De aanslagen in Brussel, dat spreekt voor zich. Het gevoel dat nu overheerst, is een enorme tristesse. Maar het stemt ook hoopvol om te zien hoe iedereen in de stad troost zoekt bij elkaar. Het Beursplein is een krachtige plek. Ik vreesde dat we allemaal met de vinger naar elkaar zouden wijzen, maar dat blijft voorlopig gelukkig uit. De stad raakt niet verdeeld.

Waarover zullen we ons over vijftig jaar voor schamen?

De manier waarop we over vluchtelingen praten. Het lijkt alsof ze geen mensen meer zijn.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Donald Trump die toegeeft dat het allemaal maar om te lachen was en zich terugtrekt uit de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Dat zou de hele wereld goed doen.

Bidt u wel eens? Tot wie?

Nee. Ik ben atheïstisch opgevoed.

Wat is uw grootste prestatie?

Ik slaag erin een hectisch professioneel leven te combineren met een gezin, en ga daarbij maar af en toe kopje onder. Sinds ik een kind heb, heb ik ‘nee’ leren zeggen. Dat helpt wel.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn eerste dochter is doodgeboren. Ik besef dat ik daar niets aan kon doen, maar zelfs jaren nadien blijft het aanvoelen als een persoonlijke mislukking.

Heeft u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Ik heb enkele jaren in Parijs gewoond, en heb me daar altijd een buitenstaander gevoeld. Ik ben niet in Brussel geboren, maar die stad geeft mij wel het gevoel mijn thuis te zijn. Brussel heeft een groot hart. Ik ga hier niet meer weg.

Waaraan bent u het meeste gehecht?

Mijn kind, mijn man, mijn wijk en mijn stad.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Nee, gelukkig niet.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik ben ooit een multikul-hoer met poep in de ogen genoemd. Dat is me altijd bijgebleven.

Praat u wel eens tegen uw huisdier?

Ik heb lang een kat gehad. Als ik me alleen en droevig voelde, begon ik daar wel eens tegen te praten.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Mijn grootste vrees is dat ze dronken achter het stuur kruipen, of meerijden met iemand die te veel gedronken heeft.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?

De donkere en melancholische schilderijen van Léon Spilliaert. Mijn vader was ook kunstenaar, en maakte werk in datzelfde zwarte genre.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

Ik zou heel graag begrijpen hoe de economie functioneert en hoe we haar kunnen hervormen om voor meer herverdeling te zorgen.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Moest ik lege slaapkamers hebben, zou ik dat zeker overwegen. Nu zouden ze op de zetel moeten slapen.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Om de wereld niet buiten te sluiten en enkel met die liefde bezig te zijn.

Wat is de schuld van de media?

Ik heb soms het idee dat we liggen te wachten tot iemand een fout maakt om daar dan met z’n allen op te springen en die persoon met stelligheid te veroordelen. De media versterken dat gebrek aan mededogen.

Hoe lang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn moeder zie ik elke maandag, ze past dan op mijn dochter. Mijn vader is overleden, maar ik voer soms nog lange gesprekken met hem in mijn hoofd.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik ging vroeger elke week boksen. Dat was vooral voor mijn mentale gezondheid. Nu let ik enkel op met alcohol omdat ik nog steeds borstvoeding geef.

Wat hebt u geleerd in het leven?

De mens is heel veerkrachtig. Nadat hij z’n ergste nachtmerrie heeft beleefd, is hij in staat verder te leven en zelfs weer geluk te voelen.

‘ Ik ben ooit een multikul-hoer met poep in de ogen genoemd. Dat is me altijd bijgebleven.’