Sophie De Wit is Kamerlid voor de N-VA en burgemeester van Aartselaar. Ze hield onlangs een pleidooi om snelrecht in te voeren voor asielzoekers. Maar wat voor persoon is zij? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had ze 15 minuten en 3 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De aanslagen in Parijs en de terreurdreiging maken mij als moeder van vier kinderen bang. We wapenen ons daartegen met de nodige maatregelen en wetten, maar we zullen moeten leren leven met het besef dat zoiets altijd kan gebeuren.

Waarover zullen we ons over vijftig jaar schamen?

We hebben de staatsschuld zo hard laten oplopen dat ze bijna onbeheersbaar is geworden. En de schulden van vandaag zijn de belastingen van morgen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Je kunt het best bij jezelf beginnen. Als je iets vriendelijk en met een glimlach vraagt, in plaats van zuur en streng, krijg je veel sneller dingen gedaan.

Bidt u weleens? Tot wie?

Ik praat weleens tegen mijn plafond, ja. Daaraan kan ik alles kwijt waar ik mee zit.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn vier kinderen die ik op de wereld heb gezet.

Wat is uw grootste mislukking?

Als advocaat had ik soms het gevoel een goed pleidooi te hebben gehouden voor een cliënt. Als het vonnis dan slecht uitdraaide voor ons, kon ik daar ’s nachts van wakker liggen.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Nee. Ik ben nogal honkvast.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Mijn gezin en mijn familie. En anders mijn smartphone. Als ik zonder mijn telefoon de deur uitga, heb ik het gevoel dat ik een kledingstuk mis.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Als stagiair-advocaat moest ik rondkomen met 15.000 Belgische frank (375 euro) per maand. Mijn ouders hebben me toen geholpen, maar ik heb wel geleerd wat de waarde van geld was.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik heb twee kinderen en een tweeling gekregen in drie jaar tijd. Dat laat fysiek sporen na, en ik herinner me dat een politica van Open VLD na de gemeenteraadsverkiezingen op Facebook schreef dat we nu een hangbuikzwijn als burgemeester hadden. Dat heeft me toen hard geraakt.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Dat doet iedereen, toch? Wij hebben een kat en die maakt echt deel uit van het gezin.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Ik wil niet dat ze verbitterd en haatdragend worden. Maar verder moeten ze vooral dingen doen waar ze zelf gelukkig van worden.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Tijdens de middelbare school heeft Het reservaat van Ward Ruyslinck veel indruk op mij gemaakt. Het gaat over een maatschappij die helemaal is gericht op nut en winst: een beetje zoals de onze vandaag. Er is geen plek meer voor vriendschap, muziek, poëzie en godsdienst. Eén iemand, de witte olifant, gaat daar de strijd mee aan. Van die witte olifant was ik een enorme fan.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

Ik wil meer weten over de geschiedenis van het Midden-Oosten. Dan begrijp ik misschien ook beter waarom vandaag zo veel gekke dingen gebeuren in de wereld, en kan ik het aan mijn kinderen uitleggen.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Ik heb een veel te druk leven. Ik ben niet vaak thuis, en als ik er ben, moet ik al vier kinderen zien groot te brengen. Later heb ik misschien wel tijd voor een pleegkind.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Het moeilijkste aan de liefde is loslaten. Dat merk ik nu ook met mijn kinderen: ik zie ze zo graag dat ik ze niet kan loslaten.

Wat is de schuld van de media?

Ze lopen de waan van de dag achterna. Politici gaan er te veel in mee. Er is dan ook geen plaats meer voor nuance.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Eergisteravond ben ik mijn kinderen bij mijn ouders gaan afhalen.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Vroeger sportte ik veel, maar nu ontbreekt me daarvoor helaas de tijd.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Ik heb een broer die blind is. Hij heeft gelukkig een normale job en kan ook zelfstandig leven, maar daarvoor moet hij heel veel hindernissen overwinnen. Ik ben trots op hem, en dan besef je ook hoeveel geluk je zelf hebt gehad.

‘Ik praat weleens tegen mijn plafond. Daaraan kan ik alles kwijt waar ik mee zit.’