Het heeft niet veel zin om dierexperimenten bij ons aan te vallen als ze vervolgens gewoon in andere landen uitgevoerd worden, met of zonder ethische controle.
Internationale regelgeving kan tot absurde situaties leiden. Inspecteurs die in ons land verantwoordelijk zijn voor de opsporing van fraude bij wetenschappelijke studies, zijn verplicht om bepaalde laboratoria die onder druk van activisten hun deuren moesten sluiten en naar het buitenland verhuisden, daar te blijven controleren.
In 2010 moest het laboratorium van tabaksgigant Philip Morris in Leuven dicht nadat dierenrechtenactivisten hadden geprotesteerd tegen het testen van sigarettenrook op ratten. Het laboratorium werd met een deel van de medewerkers naar Singapore verplaatst. Een ander deel van de Belgische wetenschappers verhuisde naar een veel grotere Chinese instelling waar wordt gewerkt met technologie die in België werd ontwikkeld. Regelgeving van de OESO verplicht inspecteurs om dat laboratorium te blijven controleren. Het absurde gevolg van die situatie is dat er eigenlijk niets is veranderd, behalve dat het werk nu gebeurt in een land dat het minder nauw neemt met de dierenrechten, terwijl België jobs en kennis verloren zag gaan.
Het euvel neemt verschillende vormen aan. Een fruitbedrijf uit Haspengouw dat appels voor de Chinese markt kweekt, zag zich door de Chinese autoriteiten verplicht om Chinese pesticiden te gebruiken. Belgische ambtenaren moesten nagaan of die pesticiden in China correct werden getest voor ze in ons land gebruikt konden worden.
Regelmatig moeten de inspecteurs naar China om er westerse farmaceutische bedrijven te controleren die daar apenproeven financieren, omdat het testen van geneesmiddelen op apen in Europa niet langer is toegestaan. In China leven minstens 300.000 proefapen. Het is een gigantische business die wereldwijd publiciteit maakt met de slogan ‘China tot de wereld: een weelde van mogelijkheden voor preklinische testen’. De controles zijn nodig omdat de medicijnen die eventueel uit de proeven voortvloeien anders niet voor de Europese markt geregistreerd kunnen worden.
Conclusie? Het heeft niet veel zin om dierproeven in ons land aan te vallen, omdat ze elders toch worden uitgevoerd, met of zonder ethische commissie, en omdat België als lid van de OESO verplicht is om de gecontroleerde studies te aanvaarden.
Een vergelijkbaar probleem dreigt te ontstaan in het debat over de aanwezigheid van nertskwekerijen in ons land: zeventien bedrijven in Vlaanderen staan onder druk van dierenrechtenactivisten. Minister van Landbouw Joke Schauvliege (CD&V) staat in dat debat tegenover minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) – als dat maar goed afloopt. In Oostenrijk kreeg een bontbedrijf een gouden handdruk om ermee te stoppen, maar met het geld zette het enkele tientallen kilometers verder in Hongarije een veel grotere onderneming op.
DOOR DIRK DRAULANS
China maakt wereldwijd publiciteit met zijn ‘weelde aan mogelijkheden voor preklinische testen’.
