Experte of geen experte : Renault-Vilvoorde sukkelt voort, onderweg naar het faillissement.
Een paar deskundigen bedankten voor de eer om onafhankelijk expert voor Renault te spelen. Danielle Kaisergruber van het Parijse adviesbureau Bernard Bruhnes daarentegen aanvaardde de klus wel. In opdracht en op kosten van Renaulttopman Louis Schweitzer ?onderzoekt zij opnieuw de mogelijkheden die er zijn voor de fabriek van Vilvoorde alvorens tot een definitieve beslissing over te gaan.? Die definitieve beslissing, dat is natuurlijk de sluiting, deze zomer, van de 3.100 werknemers tellende Renault Industries Belgique. Een beslissing die Louis Schweitzer ondanks de eensgezinde kritiek van zijn patronale collega’s en de Europese en politieke commotie, sedert die fatale 27 februari al herhaaldelijk herbevestigde.
Nog voor Kaisergruber vorige week in Vilvoorde neerstreek voor een overleg met de vakbonden, had zij al het grootste deel van haar taak met succes volbracht. Zij heeft de gezichten gered, die moesten gered worden. In de eerste plaats dat van de nieuwe Franse socialistische premier Lionel Jospin. Als oppositieleider was hij nog in Brussel solidair komen betogen en tijdens zijn verkiezingscampagne liet hij de Belgische vakbonden verstaan dat Vilvoorde wellicht kan open blijven. De Franse autogroep is weliswaar geprivatiseerd, maar de kleine helft van de aandelen bevindt zich in staatshanden. De voormalige oppositieleider nu premier wil echter niet zelf in keuken van de privé-onderneming koken, maar verplichtte Renault tot enige sociale charme. Dat is dan meteen een ?resultaat? voor de Belgische politici die Jospin onmiddellijk na zijn verkiezing met Renault op de nek vlogen, premier Jean-Luc Dehaene (CVP), de socialistische partijvoorzitters Louis Tobback en Philippe Busquin…
Louis Schweitzer zelf werd ook door de onafhankelijke expert gered. De président directeur général kan niet zonder persoonlijke schade terugkomen op zijn beslissing Vilvoorde te sluiten. In de voorbije drie maanden stuurde hij geen enkel positief zelfs geen medelevend signaal richting België, maar mevrouw Kaisergruber kan nu zijn bezorgdheid voor de werkgelegenheid bewijzen. En voorts, als de voormalige socialistische cabinetard zelfs de rechtse premier Alain Juppé kon weerstaan, dan zal Schweitzer zeker voor zijn linkse kameraad Jospin niet moeten zwichten.
SPANJE WERKT NU IN DRIE PLOEGEN
Terwijl de onafhankelijke experte nagaat wat nog met Vilvoorde mogelijk is, sloot de Franse autobouwer met de Spaanse vakbonden een akkoord om in zijn Spaanse fabrieken naast de twee dagploegen ook een nachtploeg in te zetten. Daarmee is het lot van de Belgen bezegeld : de productie van Vilvoorde heeft Renault niet meer nodig. Bovendien speelt Danielle Kaisergruber met dezelfde kaarten als de raad van bestuur en de algemene aandeelhoudersvergadering van Renault : een besparing van vijf miljard Belgische frank per jaar. Een eventuele suggestie om met algemene werktijdverkorting in de hele groep jobs in België te redden, vindt ook zij te hoog gegrepen. De arbeiders in Vilvoorde hebben dat perfect begrepen : de demotivering is compleet, in afwachting van hun ontslag nog auto’s produceren zit er nauwelijks in.
De interventie van Lionel Jospin heeft voor gevolg dat de Renaulttop de Belgen de creatie van een betekenisvolle activiteit op de site van de gesloten fabriek voorspiegelt wat zij eerder al had kunnen doen in het kader van een informatie- en raadplegingsprocedure. Gelukkig laat Schweitzer doorschemeren dat het om iets met auto’s te maken zal hebben, wat op een toeleveringsactiviteit voor enkele honderden arbeiders zou kunnen wijzen. Kaisergruber zelf immers haalde in Vilvoorde nogal fantasierijke voorbeelden boven over goed geslaagde reconversies : het pretpark van de Smurfen op de ruïnes van de staalfabrieken in Lotharingen.
Het ministerie van Tewerkstelling en Arbeid liet weten dat op 24 juni onderhandelingen over een globaal sociaal plan beginnen. Vier maanden heeft het dan geduurd vooraleer Renault gaat praten met zijn virtueel ontslagen werknemers. Naar verluidt, reserveert Parijs 6,2 miljard Belgische frank voor allerlei ontslagvergoedingen, vertrekpremies en andere gouden handdrukken. Een brutobedrag van twee miljoen frank per werknemer. De vakbonden bestempelen het als bitter weinig, vooral omwille van de brutale manier waarop Vilvoorde dicht moet.
Intussen maakt Renault Industrie Belgique gigantisch verlies. De vaste kosten lopen er door, de lonen worden nog regelmatig uitbetaald, maar de productie was de jongste maanden minimaal. In mei klom het verlies op tot één miljard frank, waardoor het kapitaal kromp tot 850 miljoen. Straks is Vilvoorde nog wettelijk failliet ook. Maar op de beurs van Parijs boert het Renaultaandeel goed.
G.D.
Danielle Kaisergruber en de vakbonden : een pretpark in Vilvoorde ?
