De car- en homejackings hebben tot een wildgroei in technologische beveiligingssystemen geleid.
Het lijkt een paradoxale ontwikkeling. Het probleem van de car- en homejackings is enkele jaren geleden ontstaan door de efficiëntie van de antidiefstalsystemen. Een dief kon maar beter de contactsleutel bemachtigen. Maar de car- en homejackings leiden op hun beurt zelf ook weer tot een florissante handel in anticarjacksystemen: hoogtechnologische systemen die, vaak met behulp van satellieten, een gestolen wagen lokaliseren en eventueel immobiliseren.
Op dit moment zit de business in een wettelijk vacuüm. Nationaal en internationaal is er geen enkele samenwerking of harmonisatie. Om het even welk systeem mag nu in een auto geïnstalleerd worden, sommige zijn ronduit gevaarlijk voor het verkeer, en er is geen enkele garantie dat de politie er gevolg aan geeft. Moét de politie elke keer uitrukken als er een of andere firma een diefstal seint? Op het ministerie van Binnenlandse Zaken wordt alvast aan een regeling gewerkt.
Volgens de vereniging van autoconstructeurs Febiac zorgt de technologische evolutie voor een ‘fatale wedloop en geweldspiraal’, die maakt dat de autorovers zich nog meer zullen richten tegen de eigenaar (de zwakke schakel) en hem desnoods gijzelen. De beveiliging heeft een ‘kritisch stadium’ bereikt. De Belgische Vereniging voor Verzekeringsondernemingen (BVVO) voerde eerder dit jaar nog een lastenboek in voor de zogenaamde ‘nadiefstalsystemen’.
‘Het is een dilemma,’ geeft Ives Verbaeys van het BVVO toe. ‘Natuurlijk is een mensenleven meer waard dan een wagen. Maar moet je hem daarom zomaar aan de criminelen overlaten? Wij hebben lang gediscussieerd over de vraag of we iets doen of niet. Maar niets doen is zeker geen oplossing. De financiële impact is groot. Op termijn zou dat zelfs tot een segmentatie van de verzekering kunnen leiden: hogere premies voor risicowagens en risicobuurten’.
De voorbije jaren waren de verzekeringsmaatschappijen al met een gelijkaardig ‘dilemma’ geconfronteerd. Zij verkochten zelf de wrakken van een perte totale voor grof geld, terwijl het bekend was dat die wrakken door autodieven werden opgekocht om er de chassisnummers uit te branden en ze in een gestolen wagen te lassen. Dankzij de wrakkenhandel werd het ‘omkatten’ van gestolen wagens een schone kunst in België. Enkele maanden geleden werden nieuwe maatregelen getroffen die het chassisnummer van een ‘gedeclasseerd voertuig’ definitief zouden moeten blokkeren.
Er is niet alleen een business in beveiligingssystemen, maar ook in beveiligingscursussen tegen car- en homejackings. Een van de firma’s die zich daar op toelegt, is Cosman uit Bekkerzeel. Het voorbije jaar werd al een paar honderd mensen geleerd hoe ze in zo’n situatie moeten reageren. Tien procent van de deelnemers heeft al een car- of homejacking achter de rug. Een bedrijf dat een groepje werknemers op cursus stuurt, betaalt 55.000 frank voor een halve dag.
Ondanks alles blijft de verkoop van topwagens stijgen. Christine Germain (Mercedes): ‘Wie een luxewagen gewoon is, wil geen andere meer. En de bedrijven zijn toch goed verzekerd. Maar voor ons blijft het vreemd dat wij carjacking niet of nauwelijks tegenkomen in Duitsland, Frankrijk of Nederland. Onze Duitse presidente viel uit de lucht toen ze van de carjackings in België hoorde. Nu, wij hebben alles gedaan om de wagens te beveiligen, en meer kunnen we echt niet meer doen. Of moeten onze klanten in een gepantserde wagen de straat op?’
Chris De Stoop